There is only One cast,the cast of humanity.

There is only One religion,the religion of love

There is only One language, the language of the heart.

There is only One God and He is omnipresent.

Baba

Υπαρχει μονο Μια φυλη,η φυλη της ανθρωποτητας.

Υπαρχει μονο Μια θρησκεια,η θρησκεια της αγαπης.

Υπαρχει μονο Μια γλωσσα,η γλωσσα της καρδιας.

Υπαρχει μονο Ενας Θεος και ειναι πανταχου παρων.

Μπαμπα


Let it be light between us,brothers and sisters from the Earth.Let it be love between all living beings on this

Galaxy.Let it be peace between all various races and species.We love you infinitely.

I am SaLuSa from Sirius

Channel:Laura/Multidimensional Ocean

Ειθε να υπαρχει φως αναμεσα μας, αδελφοι και αδελφες μας απο την Γη .Ειθε να υπαρχει αγαπη

αναμεσα σε ολες τις υπαρξεις στον Γαλαξια.Ειθε να υπαρχει ειρηνη αναμεσα σε ολες τις διαφο-

ρετικες φυλες και ειδη.Η αγαπη μας για σας ειναι απειρη.

Ειμαι ο ΣαΛουΣα απο τον Σειριο.

Καναλι:Laura/Multidimensional Ocean

SANAT KUMARA REGENT LORD OF THE WORLD

SANAT KUMARA

REGENT LORD OF THE WORLD

The Ascended Master SANAT KUMARA is a Hierarch of VENUS.

Since then SANAT KUMARA has visited PLANET EARTH and SHAMBALLA often.SANAT KUMARA is sanskrit and it means"always a youth". 2.5 million years ago during earth's darkest hour, SANAT KUMARA came here to keep the threefold flame of Life on behalf of earth's people. After Sanat Kumara made his commitment to come to earth 144.000 souls from Venus volunteered to come with him to support his mission.Four hundred were sent ahead to build the magnificent retreat of SHAMBALLA on an island in the Gobi Sea.Taj Mahal - Shamballa in a smaller scaleSanat Kumara resided in this physical retreat, but he did not take on a physical body such as the bodies we wear today. Later Shamballa was withdrawn to the etheric octave, and the area became a desert.Gobi DesertSANAT KUMARA is THE ANCIENT OF DAYS in The Book of DANIEL.DANIEL wrote (19, 20):"I beheld till the thrones were set in place, and THE ANCIENT OF DAYS did sit, whose garment was white as snow, and the hair of his head like the pure wool. His throne Always like the fiery flame and is wheels as burning fire. [His chakras.]"A fiery stream issued and came forth from before him.Thousand and thousands ministered unto him, and ten thousand times and ten thousand stood before him."I saw in the night visions, and, behold, one like THE SON OF MAN came with the clouds of heaven, and came to THE ANCIENT OF DAYS, and they brought him near before him."And there was given him dominion and glory and a kingdom, that all people, nations and languages should serve him.His dominion is an everlasting dominion, which shall not pass away, and his kingdom that which shall not be destroyed." The supreme God of Zoroastrianism, AHURA MAZDA is also SANAT KUMARA.In Buddhism, there is a great god known as BRAHMA SANAM-KUMARA, yet another name for SANAT KUMARA.SANAT KUMARA is one of the SEVEN HOLY KUMARAS.The twinflame of SANT KUMARA is VENUS, the goddess of LOVE and BEAUTY.In 1956, SANAT KUMARA returned to Venus, and GAUTAMA BUDDHA is now LORD OF THE WORLD and SANAT KUMARA is REGENT LORD OF THE WORLD.SANAT KUMARA`s keynote is the main theme of Finlandia by SIBELIUS.


The Ascended Master Hilarion Healing and Truth

The Ascended Master Hilarion - Healing and Truth

The Ascended Master of the Healing Ray

The ascended master Hilarion, the Chohan,1 or Lord, of the Fifth Ray of Science, Healing and Truth, holds a world balance for truth from his etheric retreat, known as the Temple of Truth, over the island of Crete. The island was an historic focal point for the Oracle of Delphi in ancient Greece.We know few of this master’s incarnations, but the three most prominent are as the High Priest of the Temple of Truth on Atlantis; then as Paul, beloved apostle of Jesus; and as Hilarion, the great saint and healer, performer of miracles, who founded monasticism in Palestine. Embodied as Saul of Tarsus during the rise of Jesus’ popularity, Saul became a determined persecutor of Christians, originally seeing them as a rebellious faction and a danger to the government and society. Saul consented to the stoning of Stephen, a disciple of Jesus, failing to recognize the light in this saint and in the Christian movement.jesus had already resurrected and ascended2 when he met Saul on the road to Damascus. And what an electrifying meeting that was! “It is hard for thee to kick against the pricks,”3 Jesus uttered to an awestruck Saul. Blinded by the light that surrounded the form of Jesus, Saul crumpled to the ground. Not only his body but his pride was taken down a few notches that day.This was the most famous of Christian conversions, whereupon Saul became the mightiest of the apostles. Saul took the name Paul and resolved to spread the word of truth throughout the Mediterranean and the Middle East. Paul had inwardly remembered his vow to serve the light of Christ—a vow that he had taken before his current incarnation. Three years after conversion, Paul spent another three years in seclusion in the Arabian Desert where he was taken up into Jesus’ etheric retreat. Paul did not ascend in that life due to his torturing of Christians earlier in that embodiment. In his very next lifetime, Paul was born to pagan parents in 290 A.D. They resided in the same geographical region in which he had lived as Paul in his previous lifetime. As a young boy, Hilarion was sent to Alexandria to study. During this time of study, he heard the gospel and was converted to Christianity.His greatest desire was to be a hermit—to spend his time fasting and praying to God in seclusion. So he divided his fortune among the poor and set out for the desert near Gaza. He spent twenty years in prayer in the desert before he performed his first miracle. God, through him, cured a woman of barrenness. And his healing ministry began.Soon Hilarion was sought out by hundreds who had heard of his miraculous cures and ability to exorcise demons. In 329 A.D., with a growing number of disciples assembling around him, he fled to Egypt to escape the constant flow of people seeking to be healed from all manner of diseases. His travels brought him to Alexandria again, to the Libyan Desert and to Sicily.But his miracles did not only include healings. Once when a seacoast town in which he was staying was threatened with a violent storm, he etched three signs of the cross into the sand at his feet then stood with hands raised toward the oncoming waves and held the sea at bay.Hilarion spent his last years in a lonely cave on Cyprus. He was canonized by the Catholic Church and is today known as the founder of the anchorite life, having originated in Palestine. To this day, those known as anchorites devote themselves to lives of seclusion and prayer. Hilarion ascended at the close of that embodiment. Hilarion, as an ascended master, speaks to us today of the power of truth to heal the souls of men, delivering his word through The Hearts Center’s Messenger, David Christopher Lewis. Current teachings released from Hilarion include the following:

· On the power of healing: Hilarion teaches his students that “[t]he power of healing is within your Solar Source.” He gives his students “an impetus, a spiral of light that you may fulfill your mission…” and exhorts them to “use this spiral of light for the benefit of sentient beings”. —July 2008

· On the power of joy: Hilarion encourages us to “experience the pulsation of joy” and shows each of us the joyous outcome of our life, which is “a life lived in joy.” He assures us, “I will always lead you to your freedom to be joy”. —June 2008

· On the love of truth: Hilarion teaches that the love of truth will enable us to see clearly the light that is within us. He teaches that instead of criticizing, we must go within and eliminate the particles of untruth within ourselves. —February 2008

· On the action of solar light: Hilarion delivers a greater action of solar light to help release all past awareness of lives lived outside divine awareness. He explains his ongoing mission over many lifetimes—to heal by the power of each soul’s recognition of the truth of her own divinity—and pronounces, “I am the messenger of healing and joy to all. May your life as a God-realized solar being be bright-shining ever with the aura of the truth who you are in my heart.” —March 14, 2008

1. “Chohan” is a Sanskrit word for “chief” or “lord.” A chohan is the spiritual leader of great attainment who works with mankind from the ascended state. There are seven chohans for the earth—El Morya, Lanto, Paul the Venetian, Serapis Bey, Hilarion, Nada and Saint Germain.back to Chohan…

2. The ascension is complete liberation from the rounds of karma and rebirth. In the ascension process, the soul becomes merged with her Solar Presence, experiencing freedom from the gravitational, or karmic, pull of the Earth and entering God’s eternal Presence of divine love. Students of the ascended masters work toward their ascension by studying and internalizing the teachings, serving life, and invoking the light of God into their lives. Their goal as they walk the earth is the cultivation of a relationship with God that becomes more real, more vital with each passing day.back to ascended…

3. Acts 9:5 back to kick against the pricks…

The Ascended Master Saint Germain

The Ascended Master Saint Germain

I have stood in the Great Hall in the Great Central Sun. I have petitioned the Lords of Karma to release Dispensation after Dispensation for the Sons and Daughters of God and, yes, for the Torch Bearers of The Temple. Countless times I have come to your assistance with a release of Violet Flame sufficient to clear all debris from your consciousness. Numberless times I have engaged the Love of my Heart to embrace you, to comfort you, to assist you when you have not known which way to turn.

"I merely ask you to keep the watch, to hold fast to the Heart Flame of your own God Presence, to understand that your first allegiance is to the Mighty I AM. That you have no other Gods before the I AM THAT I AM.

through the Anointed Representative®, Carolyn Louise Shearer, February 14, 2007, Tucson, Arizona U.S.A. (10)

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2022

March, Friday 25th., 2022.25η Μαρτίου 1821: Τα γεγονότα και οι σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης

March, Friday 25th., 2022

https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-rL22-IRhpMc%2FVQH6tu08NnI%2FAAAAAAAC7yQ%2F5MuHUt7iPxM%2Fs1600%2Fviolet-rose-picture-7.jpg&f=1&nofb=1

 https://www.dogma.gr/wp-content/uploads/2019/05/akathh-1.jpg
https://dadoudisdrawings.eu/wp-content/uploads/2020/04/%CE%9B%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B1.jpg 

https://www.portraits.gr/wp-content/uploads/2020/03/200324150258_friedel_-_manto_mavrogenous-1-640x799.jpg

https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-rL22-IRhpMc%2FVQH6tu08NnI%2FAAAAAAAC7yQ%2F5MuHUt7iPxM%2Fs1600%2Fviolet-rose-picture-7.jpg&f=1&nofb=1

Τιμή και Δόξα σ' αυτές τις υπέροχες γενναίες Γυναίκες τού Θάρρους και της Αγάπης για την Πατρίδα!

Τιμή και Δόξα σ' αυτές τις υπέροχες Γυναίκες-Μητέρες που εξέθρεψαν τους Γενναίους και τις Γενναίες που αγωνίστηκαν επώνυμα κι ανώνυμα μέσα στο χάος και τον κουρνιαχτό των καιρών!

Τιμή και Δόξα και Λατρεία στην Υπέρτατη
Παναγία Σκέπη της ψυχής και της ζωής τους !

Της Ψυχής και της Ζωής !

🙏💗🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹💗🙏

Μαρία Λ. Πελεκανάκη

25η Μαρτίου 1821: Τα γεγονότα και οι σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης

Αν και τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ που κάθε χρόνο προβάλλονται ανήμερα της 25ης Μαρτίου θα μας έκαναν να πιστεύουμε ότι ελάχιστοι από εμάς γνωρίζουμε τι γιορτάζουμε αυτή την ημέρα, στην πραγματικότητα η πλειοψηφία των Ελλήνων μαθαίνει από πολύ μικρή ηλικία πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη εθνική μας εορτή, την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Ποια, όμως, είναι τα γεγονότα που προηγήθηκαν αυτής και πώς άρχισε ο ελληνικός απελευθερωτικός αγώνας; Μέσα από μια ιστορική αναδρομή, παρακάτω θα βρείτε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Η κατάκτηση του ελλαδικού χώρου από τους Τούρκους
Οι απαρχές της «ελληνικής βυζαντινής-ρωμαϊκής αυτοκρατορίας», εντοπίζονται ήδη από τις 11 Μαΐου 330, όταν εγκαινιάστηκε η Κωνσταντινούπολη, η οποία σύντομα έγινε το μεγαλύτερο και πλουσιότερο αστικό κέντρο σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.

Επρόκειτο για μια καινούρια φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ρωμαϊκής ιστορίας, με την αυτοκρατορία αυτή να διαμορφώνεται μέσω της κυρίαρχης επιρροής του ελληνικού πολιτισμού και γλώσσας. Ήδη, κατά τη διάρκεια της Δυναστείας του Ηρακλείου (610-717 μ.Χ.), όταν κάποιος αναφερόταν στο Βυζάντιο, μιλούσε για την στην «εξελληνισμένη αυτοκρατορία της χριστιανικής Ανατολής».

Οι Έλληνες την εποχή της Τουρκοκρατίας
Αν και επισήμως το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τοποθετείται στο 1453, οπότε και πραγματοποιήθηκε η τελική πτώση της Κωνσταντινούπολης, η αλήθεια είναι πως οι Οθωμανοί κατακτητές βρήκαν το Βυζάντιο σημαντικά αποδυναμωμένο από τις συνεχείς σταυροφορίες, καθώς και την προηγούμενη άλωση της Πόλης από τους Φράγκους, που επέφερε και προσωρινή κατάλυση της υπόστασης της αυτοκρατορίας το 1204.

Όπως και να ‘χει, η υποδούλωση του ελλαδικού χώρου βρήκε τους Έλληνες σε μεγάλο βαθμό οικονομικά εξαθλιωμένους, με ελάχιστη ή και καθόλου μόρφωση, χωρίς όμως ο τουρκικός ζυγός να πετύχει την εξάλειψη της εθνικής τους συνείδησης.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης όπως φιλοτεχνήθηκε από τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ, στον πίνακα «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος», το 1928:

Μολονότι η πλειοψηφία των Ελλήνων δίαγε μια φτωχική, αγροτική ζωή, υπήρχαν ορισμένοι που κατείχαν σημαντικές θέσεις τόσο στον διοικητικό όσο και στον τομέα του εμπορίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ελληνική γλώσσα και ο πολιτισμός να διαθέτουν μια αίγλη, καθότι είχαν συνδεθεί με την υψηλή κοινωνία, κάτι το οποίο οδήγησε στον εξελληνισμό των ανώτερων αστικών στρωμάτων.

Λίγο πριν ξεκινήσει η επανάσταση, οι Έλληνες ζούσαν σε μικρές κοινότητες, πολλές εκ των οποίων ήταν σε κάποιο βαθμό αυτόνομες, με τους κατοίκους να ψηφίζουν οι ίδιοι τους επικεφαλής τους.

Το αίτημα για ένα ανεξάρτητο ελληνικό έθνος
Η εθνική συνείδηση των Ελλήνων φαίνεται να είχε αφυπνιστεί ήδη πριν ακόμα λάβει χώρα η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ωστόσο οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος εντοπίζονται κατά την ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού, προς τα τέλη του 18ου αιώνα.

Η αλήθεια είναι ότι ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός προετοίμασε το έδαφος για την Ελληνική Επανάσταση, καθώς μέσα από το πνευματικό αυτό κίνημα αναβίωσε η αγάπη για την κλασική αρχαιότητα, με την αρχαιοελληνική τέχνη και φιλοσοφία να αποτελούν βασικούς πυλώνες του.

Η Ελλάδα -και κατ’ επέκταση ο ελλαδικός χώρος- ήταν για τους Διαφωτιστές η γενέτειρα ολόκληρου του Δυτικού πολιτισμού και το αίτημα για την ανάγκη ίδρυσης ενός ελεύθερου και ευνομούμενου κατά τα δυτικά πρότυπα ελληνικού έθνους άρχισε να εξαπλώνεται ταχύτατα μεταξύ των Ευρωπαίων. Μάλιστα, επίδραση των ιδεών που γέννησε η Γαλλική Επανάσταση ήταν τόσο μεγάλη, που αρκετοί ιστορικοί έχουν χαρακτηρίσει τον ξεσηκωμό των Ελλήνων περισσότερο ως μια έκφραση ενός γενικότερου φιλελεύθερου αναβρασμού παρά ως μια πατριωτική εξέγερση.

Η στροφή στον κλασικισμό αποτελούσε έντονο στοιχείο του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, όπως φαίνεται και μέσα από την τέχνη της εποχής (Πίνακας του Γερμανού Theobald von Oer, 1860):


Δεν άργησε, λοιπόν, ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός να φτάσει και στον ελλαδικό χώρο. Κατά τη χρονική περίοδο αυτή (τέλη 18ου με αρχές 19ου αιώνα), η διάδοση της παιδείας -και του Διαφωτισμού εν γένει- συνοδεύεται με την ιδέα της ύπαρξης ενός ελληνικού, αυτόνομου έθνους που θα ενσάρκωνε τα αρχαιοελληνικά ιδεώδη.

Οι αποτυχημένες απόπειρες που προηγήθηκαν της Επανάστασης του 1821
Στην πραγματικότητα, ο απελευθερωτικός αγώνας είχε ξεκινήσει πολύ πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με διάφορες τοπικές εξεγέρσεις να λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Η πρώτη σημειώθηκε το 1457, μόλις τέσσερα χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, στη Μάνη όπου πολλοί Έλληνες βρήκαν τραγικό θάνατο στην προσπάθειά τους να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό.

Μονάχα μεταξύ 1479 και 1565 καταγράφηκαν εννέα σημαντικές επαναστατικές απόπειρες, ενώ το 1583 Θεόδωρος Μπούας – Γρίβας με τους άνδρες του έσφαξε τους Τούρκους στο Ξηρόμερο και τη Βόνιτσα, μέσα σε μια νύχτα. Η εξέγερση εξαπλώθηκε σε μεγάλο μέρος της Ηπείρου, ωστόσο τελικά καταπνίγηκε από τους Οθωμανούς.

Η πιο σημαντική επαναστατική απόπειρα που έγινε πριν από εκείνη της 25ης Μαρτίου ήταν τα λεγόμενα Ορλωφικά του 1770, ένα κίνημα ανεξαρτησίας που υποκινήθηκε από τους Ρώσους κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου.

Ο Ρώσος αξιωματούχος, Αλέξιος Ορλώφ, καθώς και ο αδελφός του, αποτέλεσαν σημαντικούς υποκινητές της επανάστασης του 1770:

Κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών, έγιναν πολυάριθμες εξεγέρσεις σε διάφορα σημεία ολόκληρης της Ελλάδας και ιδίως στην Πελοπόννησο, οι οποίες ωστόσο απέτυχαν και είχαν καταστροφικές συνέπειες για τους εξεγερθέντες.

Η Φιλική Εταιρεία
Η Φιλική Εταιρεία, ήταν μια μυστική οργάνωση με στόχο την προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης, που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδυσσό από τους τρεις Έλληνες εμπόρους: Νικόλαος Σκουφάς, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Εμμανουήλ Ξάνθος.

Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των μέχρι τότε εξεγέρσεων που είχαν οργανωθεί, η επανάσταση που σχεδίαζε η Φιλική Εταιρεία θα ήταν αυτοδύναμη και όχι εξαρτώμενη από τα σχέδια των δυνάμεων της Ευρώπης.

Στόχος των Φιλικών, λοιπόν, ήταν η συγκέντρωση πόρων προκειμένου να κηρυχθεί η επανάσταση για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Αρχικά, η επιτυχία τους ήταν περιορισμένη, εντούτοις τελικά κατάφεραν να προωθήσουν την ανάπτυξη ενός απελευθερωτικού ήθος ανάμεσα στα παραδοσιακά ορθόδοξα στρώματα, που υιοθέτησαν την αντίληψη περί άμεσης καταγωγής τους από τους αρχαίους Έλληνες, η οποία, μάλιστα, επικρατεί στους πληθυσμούς αυτούς ακόμα και σήμερα.

Αυτό το κατόρθωσαν εκμεταλλευόμενοι μια μακραίωνη παράδοση ορθόδοξων προφητειών σχετικά με την ανασύσταση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αφήνοντας να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είχαν τη στήριξη της Ρωσίας.

Το σύμβολο της Φιλικής Εταιρείας:

Έτσι, οι προεστοί της Πελοποννήσου, ο Μπέης της Μάνης και οι κλεφταρματολοί στα Επτάνησα ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στη Φιλική Εταιρεία, όταν τους προσέγγισε ζητώντας τους βοήθεια για την προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης.

Το 1818, οι Φιλικοί προσέγγισαν τον Ιωάννη Καποδίστρια -ο οποίος ήταν τότε υπουργός Εξωτερικών του ρώσου Τσάρου Αλεξάνδρου-, ζητώντας του να αναλάβει την αρχηγία της οργάνωσης, ο ίδιος όμως αρνήθηκε. Έτσι, αποφάσισαν να απευθυνθούν στο Φαναριώτη πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη, ανώτατο αξιωματικό του ρωσικού στρατού, ο οποίος και αποδέχθηκε την πρόταση τον Απρίλιο του 1820.

Τι έγινε το 1821
Ο Υψηλάντης αποφάσισε να αρχίσει την επανάσταση από τις παραδουνάβιες περιοχές της Μολδοβλαχίας, που απολάμβαναν μεγαλύτερη ανεξαρτησία και στις οποίες απαγορευόταν η παραμονή του οθωμανικού στρατού.

Μάλιστα, στην περιοχή αυτή, μεγάλο μέρος των ηγεμονιών συνίστατο από μέλη της φαναριώτικης αριστοκρατίας, με τα οποία είχε ήδη έρθει σε επαφή η Φιλική Εταιρεία.

Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1821, μια μικρή ομάδα ανδρών επιτέθηκε στο Γαλάτι, όπου και υπερίσχυσαν των λίγων μουσουλμάνων του χωριού. Την επόμενη μέρα, οι Έλληνες πέρασαν στο Ιάσιο όπου ο Υψηλάντης κάλεσε σε επανάσταση τους Έλληνες της Μολδοβλαχίας και μαζί με τον ηγεμόνα της περιοχής, Μιχαήλ Σούτσο, συντόνισε την επίθεση, κατά την οποία οι Τούρκοι παρέδωσαν τα όπλα και στην συνέχεια θανατώθηκαν. Μέσα σε μια εβδομάδα, ο Υψηλάντης κατόρθωσε να συγκεντρώσει ένα σώμα 7.000 στρατιωτών.

Μέσα στον επόμενο μήνα, η Φιλική Εταιρεία είχε δημιουργήσει πολλαπλές επαναστατικές εστίες σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Τελικά, η εκστρατεία του Υψηλάντη απέτυχε στην Ήπειρο, ωστόσο οι επαναστάτες υπερίσχυσαν στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλαδα, καθώς και σε πολλά νησιά του Αιγαίου, με τη βοήθεια του ισχυρού τους στόλου.

Αν και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αφόρισε τους επαναστάτες, οι οθωμανικές αρχές δεν δίστασαν να σφαγιάσουν μεγάλο αριθμό αμάχων, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και ο Πατριάρχης Γρηγόριος.

Οι σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης
Τον πρώτο καιρό της Επανάστασης, οι Οθωμανοί είχαν πολλά ανοιχτά μέτωπα πέρα από αυτό στην Ελλάδα και έτσι οι Έλληνες κατάφεραν να επωφεληθούν από την αδυναμία τους να επικεντρωθούν στην Ελληνική Επανάσταση.

Έτσι, μέσα στα δύο πρώτα χρόνια από την έναρξη της επανάστασης, οι ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να νικήσουν τα στρατεύματα του Σουλτάνου και να οργανωθούν πολιτικά.

Καθοριστική ήταν η μάχη στο Χάνι της Γραβιάς, το Μάιο του 1821, όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος κατάφερε να νικήσει τον στρατό του Ομέρ Βρυώνη (ο οποίος είχε μόλις ανασκολοπήσει τον Αθανάσιο Διάκο), με μόλις 120 άνδρες. Στο τέλος της σύγκρουσης, οι Τούρκοι μετρούσαν περισσότερους από 300 νεκρούς και 600 τραυματίες, ενώ οι Έλληνες μόνο 6 νεκρούς.

Λίγες μέρες έγινε και η μάχη στο χωριό Βαλτέτσι της Μαντινείας υπό την ηγεσία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία έχει μείνει στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες νίκες των Ελλήνων. Εκεί, έπειτα από 23 ώρες αντίστασης, οι Έλληνες (με μόλις 4 νεκρούς και 17 τραυματίες) τελικά κατάφεραν να τρέψουν τους Τούρκους (οι οποίοι μετρούσαν πάνω από 500 νεκρούς και 600 τραυματίες) σε φυγή.

Πιο αναλυτικά τα γεγονότα της Μάχης του Βαλτετσίου:

https://youtu.be/JoBNcX48kc4

Μια από τις πιο πολυτραγουδισμένες νίκες των Ελλήνων επαναστατών ήταν φυσικά και η άλωση της Τριπολιτσάς, που έλαβε χώρα στις 23 Σεπτεμβρίου 1821. Ο Ελληνικός στρατός πολιορκούσε για μήνες την πόλη από τέσσερα μέτωπα, σχηματίζοντας έναν κλοιό από 15.000 άνδρες.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Χαριλάου Τρικούπη, το πρωί εκείνης της ημέρες 50 άνδρες ανέβηκαν με δική τους πρωτοβουλία στο τείχος, πατώντας ο ένας πάνω στους ώμους του άλλου, και άνοιξαν την πύλη, υψώνοντας την ελληνική σημαία. Αμέσως, οι Οθωμανοί σήμαναν συναγερμό, όμως οι επαναστάτες άνοιξαν κι άλλες πύλες, ορμώντας μέσα στην Τριπολιτσά. Η σφαγή που ακολούθησε περιεγράφηκε από τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη με τα εξής λόγια: «Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη… Το ασκέρι όπου ήτον μέσα, το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάνταδύο χιλιάδες».

Ο οπλαρχηγός Παναγιώτης Κεφάλας σηκώνει τη σημαία της ελευθερίας στα τείχη της Τριπολιτσάς:

Γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη, η Μάχη στα Δερβενάκια τον Ιούλιο του 1822 ήταν και εκείνη που ανέδειξε τον Κολοκοτρώνη ως «Αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου» και τον Νικηταρά ως «Τουρκοφάγο». Οι Έλληνες οπλαρχηγοί αναμετρήθηκαν με το τεράστιο στρατό (25.00 άνδρες) του Μαχμούτ Πασά Δράμαλη, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στην Κόρινθο με στόχο να καταλάβει ξανά τη Τριπολιτσά και να καταπνίξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο. Στα στενά των Δερβενακίων έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 3.000 άνδρες.

Φυσικά, εκτός από τις ένδοξες νίκες, οι Έλληνες ήρθαν και αντιμέτωποι με μια σειρά από αιματηρές ήττες, όπως ήταν η καταστροφή των Ψαρών, που σημειώθηκε στη Χίο τον Ιούνιο του 1824, με περισσότερους από τους μισούς Ψαριανούς να βρίσκουν τραγικό θάνατο. Αν και επρόκειτο για ένα μικρό χωριό, τα Ψαρά αποτελούσαν μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις της Ελλάδας και ανέδειξαν ξακουστούς καπεταναίους όπως ο Κανάρης και ο Παπανικολής.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Σουλτάνος αποφάσισε να σβήσει το νησί από το χάρτη, στέλνοντας έναν τεράστιο στόλο, 200 σχεδόν πλοίων με 10.000 περίπου άνδρες. Οι Τούρκοι επιβιβάστηκαν στο νησί και άρχισαν ανελέητα να σφάζουν τους κατοίκους, οι οποίοι κατόρθωσαν να αντισταθούν περίπου για δύο ημέρες. Τελικά, όταν ο οθωμανικός στρατός έκανε έφοδο στο κάστρο του νησιού, οι Έλληνες με γενναιότητα έβαλαν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάχθηκαν, παίρνοντας μαζί τους και όμως και αρκετούς κατακτητές.

Η καταστροφή των Ψαρών, όπως αποτυπώθηκε από τον Νικόλαο Γκύζη, μεταξύ 1896-1898:

Μια ακόμα οδυνηρή ήττα για την ελληνική πλευρά ήταν και εκείνη στο χωριό Πέττα, κοντά στην Άρτα, όπου περίπου το ένα δεύτερο του επτανησιακού στρατού σκοτώθηκε, με τον τραγικό απολογισμό της μάχης να οδηγεί στην αναγκαστική συνθηκολόγηση των Σουλιωτών.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου
Δε μπορούμε να παραλείψουμε την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, τον Απρίλιο του 1826, που ενέπνευσε καλλιτέχνες και ποιητές από ολόκληρη την υφήλιο, καθώς και την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων. Το Μεσολόγγι ήταν μια καλά οχυρωμένη πόλη με πολλά φυσικά πλεονεκτήματα και, έτσι, η πολιορκία του κράτησε σχεδόν έναν χρόνο. Μέσα στο Μεσολόγγι βρίσκονταν περίπου 10.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 4.000 πολεμιστών, αλλά και χιλιάδων αμάχων.

Ο οθωμανικός στρατός ήταν τεράστιος, αλλά τα τρόφιμα είχαν εκλείψει από την πόλη και έτσι οι πολυορκημένοι αποφάσισαν να καταστρώσουν το σχέδιο της εξόδου τους, προτιμώντας να πεθάνουν πολεμώντας, παρά από την πείνα. Το ρίσκο βέβαια ήταν τεράστιο, καθώς τα γυναικόπαιδα ήταν πολλά και οι ένοπλοι δε θα μπορούσαν να τους προστατεύσουν όλους, όμως δεν υπήρχε άλλη επιλογή.

Ιστορική αναδρομή της Εξόδου του Μεσολογγίου:

https://youtu.be/6leDERwiXCY

Έτσι, οι Έλληνες αποφάσισαν να επιχειρήσουν την έξοδό τους τη νύχτα της 10ης Απριλίου προς την 11η, Κυριακή των Βαΐων, χωρίζοντας τον πληθυσμό σε τρεις φάλαγγες: οι δύο θα σχηματίζοντας αποκλειστικά από αγωνιστές και η τρίτη θα περιλάμβανε τον άμαχο πληθυσμό, που θα έβγαινε από τις τάπες του Μονταλαμπέρ και του Στουρνάρη, όπου οι Τούρκοι δεν είχαν κάνει οχυρωματικά έργα. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ωστόσο, το σχέδιο των επαναστατών φαίνεται να προδόθηκε και σύντομα άρχισαν οι συνεχείς βομβαρδισμοί της πόλης.

Οι μάχες που ακολούθησαν ήταν τρομακτικές, με την έξοδο του Μεσολογγίου να συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας. Σύμφωνα με την καταγραφή του Τζορτζ Φίνλεϊ, οι πεσόντες έφτασαν τους 4.000, ενώ φαίνεται να αιχμαλωτίστηκαν γύρω στους 3.000 Έλληνες. Οι διασωθέντες υπολογίζονται στους 2.000.

Όπως και να ‘χει, μέχρι τα ξημερώματα της 12ης Απριλίου, μοναδική εστία αντίστασης στο Μεσολόγγι ήταν ο Ανεμόμυλος, μέσα στον οποίο οι αγωνιστές κλείστηκαν και πολέμησαν για δύο μερόνυχτα. Όταν τα πολεμοφόδια και οι υπόλοιπες προμήθειες σώθηκαν, τότε οι ίδιοι έβαλαν φωτιά σε ένα βαρέλι με μπαρούτι και ανατινάχθηκαν. Το Μεσολόγγι είχε πέσει…

Εμφύλιοι πόλεμοι
Ήδη από τους πρώτους μήνες της Επανάστασης του 1821, το χάσμα μεταξύ της δημοκρατικής παράταξης (Φιλικοί) και της ολιγαρχικής παράταξης (Κοτζαμπάσηδες του Μοριά) είχε γίνει εμφανές.

Έτσι, οι Έλληνες χωρίστηκαν: από τη μια πλευρά είχαμε τους μεγάλους οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου, τους λεγόμενους «Αντικυβερνητικούς», ή αλλιώς «Δημοκρατικούς» και από την άλλη τους «Κυβερνητικούς» ή Κοτζαμπάσηδες, οι οποίοι συνίστατο από τους σημαντικούς πολιτικούς του Μοριά και των νησιών. Βέβαια, υπήρχαν και οι Υδραίοι καραβοκύρηδες που συνεργάζονταν με τους Ρουμελιώτες και αποφάσισαν να συμμαχήσουν με την ολιγαρχική παράταξη.

 

Οι μεν «Αντικυβερνητικοί» κατηγορούσαν τους Κοτζαμπάσηδες πως ήθελαν να παραδώσουν τη χώρα στους Άγγλους και οι δε «Κυβερνητικοί» έψεγαν τους στρατιωτικούς -που αποτελούσαν τη ραχοκοκκαλιά των πρώτων- για δικτατορικές τάσεις.

Καθοριστικό ρόλο στην κλιμάκωση της κατάστασης διαδραμάτισε η Εθνοσυνέλευση του Άστρους Κυνουρίας τον Απρίλιο του 1823, οπότε και με ευκολία επικράτησαν οι «Κυβερνητικοί», οι οποίοι κατείχαν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου. Ο Κολοκοτρώνης μπορεί να ήταν η ψυχή των «Αντικυβερνητικών» (και της επανάστασης), αλλά οι δυνάμεις που των υποστήριζαν ήταν περιορισμένες.

Ο εμφύλιος πόλεμος, που τελικά οδήγησε στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου και τη φυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, βρισκόταν πια προ των πυλών.

Η ανεξαρτησία της Ελλάδας
Μέχρι και την τελευταία μεγάλη μάχη της Ελληνικής Επανάστασης στην Πέτρα της Βοιωτίας (Σεπτέμβριος 1829), οι αγωνιστές συνέχισαν τις ηρωικές τους εξεγέρσεις απτόητοι.

Η τελική ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους αναγνωρίστηκε το 1830, με το πρωτόκολλο του Λονδίνου, με τα σύνορα να οριστικοποιούνται το 1832, στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού Κόλπου.

Βέβαια, η οικοδόμηση του ελληνικού κράτους είχε ήδη ξεκινήσει με την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στις αρχές του 1828, ο οποίος και ανακηρύχθηκε σε Κυβερνήτη της Ελλάδας από την εθνοσυνέλευση. Ο ίδιος, μέχρι τη δολοφονία του, το 1831, ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση του νεοσύστατου κράτους και την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό.

Προσωπογραφία Ιωάννη Καποδίστρια από τον Διονύσιο Τσόκο (1820 -1862):

Τελικά, ως επίσημο πολίτευμα στην Ελλάδα θεσπίστηκε η μοναρχία, με τον Βαυαρό πρίγκιπα Όθωνα να φτάνει στην Ελλάδα το 1833.

Γιατί γιορτάζουμε την Ελληνική Επανάσταση στις 25 Μαρτίου
Μολονότι οι περισσότεροι συμφωνούν πως η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε στις 21 Φεβρουαρίου του 1821, ως εθνική ημέρα εορτασμού της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα καθιερώθηκε η 25η Μαρτίου.

Η ημερομηνία αυτή θεσπίστηκε από το βασιλιά Όθωνα, το 1838, και υποστηρίχθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και την Φιλική Εταιρεία.

Ο σκοπός πίσω από αυτή την απόφαση οφείλεται στο γεγονός ότι η 25η Μαρτίου συνέπιπτε με τη μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, με τον οποίο θεωρήθηκε καλή ιδέα να συνδεθεί η Ελληνική Επανάσταση, προκειμένου να τονωθεί το εθνικό φρόνημα του μέχρι πρότινος υποδουλωμένου ελληνικού λαού.

Οι σημαντικότερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης:

https://youtu.be/A-ZPm_OpUI4

Πηγή: ieidiseis.gr