Προκαλεί η Deutsche Welle για την Ελλάδα: Ας πουλήσει χρυσαφικά για να ξεχρεώσει, όπως η Κορέα!
- Από protothema.gr
Όπως αναφέρει δημοσίευμα, το 1997, στον απόηχο της ασιατικής κρίσης, οι Κορεάτες δώρισαν χρυσά κοσμήματα αξίας αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ στο κράτος για να καταφέρει να πληρώσει το χρέος του προς το ΔΝΤ.
My dear Deutsche Welle ,
this is why we the people -and not the ''local and international rogues and partners '' -cannot, unfortunately , sell our jewelry . Sooooo , Soooo , Sorry !
The photos and articles below refer to my family's villages ,the Southern Prefacture of Chania Crete, called SELINO!
All my ancestors for eons and eons and eons , as far back as we were able to trace , come from this area.My mother and grand mother and great grand mother and relatives were alive there during the nazi attack.Our houses , crops, store-houses , animals,weaving looms and cotton-wool-silk fabrics, antique curtains , blankets etc., and marriage and birth jewels precious not because they were gold but because they commemorated the happy events of life - do not use the sick word 'investment' here- were burning along with the oil and wheat jars for weeks. Explosions and burning houses throughout the villages.
Dear D.W. , er.... hello!!!!!!?????¡¡¡¡¡ m.l.p.
PS.
Dear D.W., just don't miss the following Video,PPPPLEASE?!!
Τρίτη, 23 Οκτωβρίου 2012
Γερμανικά εγκλήματα στην Κρήτη: Η μαρτυρική Κάνδανος
Χανιά, Μάης του 1941
Η μάχη της Κρήτης έχει κριθεί υπέρ των Ναζί, αλλά οι ηρωικοί κάτοικοι της Καντάνου (κεφαλοχώρι της επαρχίας Σελίνου στο κέντρο του Ν. Χανίων) αποφασίζουν να αντισταθούν στα γερμανικά αποσπάσματα, που διέρχονται το Σέλινο με πορεία την Παλαιόχωρα, στα νότια του Νομού.
Οι Γερμανοί υποχωρούν άτακτα και τα τμήματά τους ενισχύονται με δυνάμεις από τα Χανιά, ενώ ένα επίλεκτο τμήμα καταστροφέων της Βέρμαχτ (ονομασία του γερμανικού ναζιστικού στρατού) ξεκινά από το Ηράκλειο με προορισμό το Σέλινο.
Τότε είναι που δίνεται η διαταγή ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΘΕΙ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ!
Στις 3 Ιούνη 1941 οι Ναζί καίνε και ισοπεδώνουν την Κάντανο. Άφησαν δε τρεις επιγραφές, μοναδικά ιστορικά μνημεία σε όλη την Ευρώπη, γιατί όπου αλλού κατέστρεψαν οι Ναζί δεν άφησαν και δεν τόνισαν τόσο πολύ την αντίσταση που συνάντησαν.
H πρώτη αναφέρει: “Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας , γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζi και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων , διά να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ.”
Η τρίτη (μαρμάρινη) αναφέρει “Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών.”
«ΕΔΩ ΥΠΗΡΧΕ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ...»
Ηταν χρονιά που η γη της Καντάνου με την εργατικότητα των Καντανιωτών είχε γεμίσει τους μαγατζέδες και τα πιθάρια με κάθε λογής γεννήματα και αγαθά. Τα λάδια ετρέξανε ποταμός, εγεμίσανε οι δρόμοι, τα λιόφυτα και οι κολύμπες, με όσα δεν εκάηκαν. Έναν μήνα και παραπάνω η φωτιά έκαιγε κι εκαπνίζανε τα χαλάσματα και οι τροχάλοι. Έκαψαν ζωντανούς όσους κατοίκους δεν πρόλαβαν να βγουν από τα σπίτια τους. Δεν άφησαν πέτρα πάνω σε άλλη πέτρα. Στις μάχες που έγιναν ήταν άνδρες από διάφορα χωριά του Σελίνου κάθε ηλικίας. Όταν οι Γερμανοί θέλησαν να εκδικηθούν για τους θανάτους της μάχης των Φλωρίων και του Φαραγγιού, φώναζαν όλοι ότι ήταν οι Καντανιώτες. Τρεις φορές έβαλαν φωτιά στα σπίτια και στα μαγαζιά.
Τρεις Ιουνίου ξεχείλισε η οργή των Γερμανών. Έριχναν εύφλεκτα υλικά και όλα τα σπίτια έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Ο ουρανός ήταν μαύρος από τους καπνούς και ο αέρας μύριζε από τα καμένα λάδια, ρούχα, τρόφιμα, ζώα. Τα πολυβόλα από όλα τα υψώματα διασταύρωναν τα πυρά τους και θέριζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους….
Όσοι Καντανιώτες επέζησαν από αυτή την κόλαση, γύρισαν στις γειτονιές, στα σπίτια τους, που δεν υπήρχε παρά μόνο φωτιά και στάχτη. Κόποι τόσων ετών , όλα είχαν γίνει κάρβουνα. Ερημιά, σιγή νεκρική, μονάχα μοιρολόγια, θρήνος και οδυρμός.
Τιμή και δόξα σε όλους αυτούς που γέμισαν την ιστορική και μαρτυρική Κάντανο με μυρτιές και δάφνες, με τη μεγαλοπρεπή υποδοχή που έκαναν στους Γερμανούς κατακτητές...
Τιμή και δόξα σε αυτούς που έζησαν με αξιοπρέπεια τα βάσανα και τα μαρτύρια του κατακτητή...
Τιμή και δόξα για την απέραντη και ανεκτίμητη μεγαλοσύνη των ανθρώπων, που ανοικοδόμησαν από τα θεμέλια την Κάντανο, με τον κόπο τους και τον ιδρώτα τους.
20 χρόνια μετά, οι Γερμανοί σε ένδειξη καλής φιλίας και συγγνώμης συνέβαλαν στο χτίσιμο νέου σχολείου, υδραγωγείου και κατοικιών στις οικογένειες που επέζησαν της καταστροφής .
Το άρθρο συνεχίζει:
«Πριν φτάσουν στο σημείο να εκποιήσουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και χρυσαφικά, προηγήθηκε η ξαφνική κατάδυση του εθνικού νομίσματος.Το 1997 το ΔΝΤ, κάτω από την επιρροή των ΗΠΑ, άναψε το «πράσινο» φως για την εκταμίευση του αστρονομικού ποσού των 53,8 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τη χώρα που, βέβαια, συνοδευόταν από αυστηρούς όρους όπως: αύξηση επιτοκίων, δημοσιονομική λιτότητα και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν εμφανές: το ποσοστό της ανεργίας τριπλασιάστηκε αμέσως.
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι η στάση που κράτησαν οι απλοί Κορεάτες μπρος σε αυτές τις ακραίες καταστάσεις. Στην πραγματικότητα το έκαναν με το κεφάλι ψηλά. Τον Ιανουάριο του 1998 η κυβέρνηση ζήτησε από τους πολίτες της χώρας να δωρίσουν τα χρυσαφικά τους στο κράτος έτσι ώστε να βρει χρήματα για να αποπληρώσει το ΔΝΤ. Η απάντηση των πολιτών ήταν άμεση: σε ειδικά σημεία συλλογής χιλιάδες κόσμου έδιναν τα οικογενειακά κειμήλιά τους, τις βέρες τους, οτιδήποτε χρυσό αντικείμενο είχαν στην κατοχή τους. Ακόμη και χρυσά μετάλλια και τρόπαια. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: μέσα σε λίγους μήνες συγκεντρώθηκαν περίπου 227 τόνοι χρυσού που υπολογίστηκαν στα τρία δισεκατομμύρια δολάρια.
Παράδειγμα για την Αθήνα;
Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί σε άλλες χώρες και εν προκειμένω στην Ελλάδα; Ο οικονομολόγος Ρολφ Λάνγκχαμερ του Ινστιτούτου του Κιέλου αναφέρει:
«Τα φαινόμενα δεν είναι ομοειδή. Το τρέχον πρόβλημα της Ελλάδας, σε αντίθεση με την Κορέα του 1997, δεν συνεπάγεται έλλειψη συναλλαγματικών αποθεμάτων. Πάντως, δεν μπορώ να πω ότι η βασική ιδέα δεν ήταν αρκετά σωστή. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η μεταφορά χρημάτων από τον ιδιωτικό τομέα στο κράτος για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Η κανονική διαδρομή είναι μέσω της πληρωμής των φόρων. Μια άλλη δυνατότητα θα είναι η ελληνική κυβέρνηση να εισπράξει χρήματα από εκείνους τους πολίτες που έχουν πλεονάζουσες αποταμιεύσεις και να τους πουλήσει ομόλογα».