Η μακάβρια μπίζνα με τα «ορφανά και ασυνόδευτα»
"...Έχουν γραφεί πολλά για το πως χρηματοδοτείται η πολιτική του μεθοδευμένου εξανδραποδισμού και πως χρησιμοποιούνται οι μεταναστευτικές ροές ως γεωπολιτικό όπλο. Μια επιχείρηση που απαιτεί λεπτό συντονισμό Υπηρεσιών και Οργανισμών σε διεθνές επίπεδο και κυρίως αδρή χρηματοδότηση.Όμως, από που αντλούνται τα απαραίτητα κονδύλια για την στήριξη μιας τέτοιας επιχείρησης; Τεράστια κονδύλια, αμύθητα ποσά, κυρίως προς τα μεταγωγικά κυκλώματα και τις επιδοτούμενες ΜΚΟ. Από την Ε.Ε., από το ίδρυμα open society foundation του Σώρος, από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Ειδικά το τελευταίο δηλώνει ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εκροή $6,5 τρις εντός του λογιστικού έτους του 2015.
Βεβαίως, κανείς απ’ όλους αυτούς δεν μας έχει συνηθίσει στη φήμη του γαλαντόμου. Δεν σκορπάνε λεφτά από ‘δω κι από ‘κει, έτσι για την ψυχή της μάνας τους. Είναι απολύτως βέβαιον ότι όλη αυτή η επιχείρηση, με κάποιον τρόπο, αυτοχρηματοδοτείται. Δηλαδή, πολύ σύντομα αποσβήνει τα επενδυμένα κεφάλαια. Με ποιον τρόπο, όμως;..."
"...Σύμφωνα με τον λιβανέζικο τύπο, η βιομηχανία φρίκης που έχει αναπτυχθεί στην Τουρκία, γίνεται υπό την κάλυψη και την συμμετοχή των επισήμων αρχών. Τα μικρά προσφυγόπουλα, αφού αναισθητοποιηθούν, υφίστανται επέμβαση αφαίρεσης οργάνων και έπειτα δολοφονούνται. Κάποια από τα πτώματα θάβονται σε τουρκικό έδαφος, ενώ άλλα μεταφέρονται κοντά στα σύνορα. Εμπορεύσιμα είδη: κυρίως το συκώτι, τα νεφρά και η καρδιά, τα οποία διοχετεύονται απ’ ευθείας στην τούρκικη «αγορά». Πράγμα που καθιστά το έγκλημα καθαρά «τουρκική υπόθεση»..."
"...Ανάλογα φρικιαστικά περιστατικά καταγγέλλει και ο πρέσβης του Ιράκ στα Ηνωμένα Έθνη, αποκαλύπτοντας πως και οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία κάνουν εμπόριο οργάνων για την χρηματοδότηση των επιχειρήσεών τους. Όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους, έχουν εντοπιστεί σε μαζικούς τάφους πτώματα από τα οποία έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά νεφροί και άλλα ζωτικά όργανα..."
"...Δστυχώς, τέτοιες «εγκαταστάσεις» υπάρχουν παντού και στην Ευρώπη. Οι πιο πολλές σε Κόσοβο και Αλβανία, όπου επαναλειτουργούν, με πλήρη κάλυψη από τις Αρχές, τα γνωστά «σφαγεία» της εποχής του κοσοβο-σερβικού πολέμου, όπου κατακρεουργούνταν Σέρβοι αιχμάλωτοι για την αφαίρεση και εμπορία των οργάνων τους. Σήμερα σφάζονται παιδιά. Χιλιάδες παιδιά! Κι όχι μόνο εκεί. Παντού! Παντού στην Ευρώπη… Δυστυχώς σ’ αυτή την μακάβρια «μπίζνα» συμμετέχουν κρατικοί λειτουργοί, υπηρεσίες και οργανισμοί υπεράνω πάσης υποψίας. Έτσι και ανοίξει ο φάκελος, θα τρίβουμε τα μάτια μας.
"...Και δίπλα σε όλους αυτούς, οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές», κονδυλοφόροι δημοσιογραφίσκοι, πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, τους οποίους παράλληλα βρίσκεις και μέσα σε κάποια κρατικοδίαιτη επιχορηγούμενη ΜΚΟ. Κι όλοι αυτοί συντονίζονται άρρηκτα μεταξύ τους. Κυβερνήσεις, ΜΚΟ, μαφία, απαγωγείς, διακινητές. Παλιάνθρωποι!..."
Κι όμως! Όσο κι αν κρύβουμε το πρόσωπό μας στην άμμο, η πραγματικότητα πάνω από το έδαφος είναι τόσο στυγνή και άθλια, που καθιστά κι εμάς το ίδιο άθλιους που δεν αντιδρούμε.
Έχουν γραφεί πολλά για το πως χρηματοδοτείται η πολιτική του μεθοδευμένου εξανδραποδισμού και πως χρησιμοποιούνται οι μεταναστευτικές ροές ως γεωπολιτικό όπλο. Μια επιχείρηση που απαιτεί λεπτό συντονισμό Υπηρεσιών και Οργανισμών σε διεθνές επίπεδο και κυρίως αδρή χρηματοδότηση.
Όμως, από που αντλούνται τα απαραίτητα κονδύλια για την στήριξη μιας τέτοιας επιχείρησης; Τεράστια κονδύλια, αμύθητα ποσά, κυρίως προς τα μεταγωγικά κυκλώματα και τις επιδοτούμενες ΜΚΟ. Από την Ε.Ε., από το ίδρυμα open society foundation του Σώρος, από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Ειδικά το τελευταίο δηλώνει ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εκροή $6,5 τρις εντός του λογιστικού έτους του 2015.
Βεβαίως, κανείς απ’ όλους αυτούς δεν μας έχει συνηθίσει στη φήμη του γαλαντόμου. Δεν σκορπάνε λεφτά από ‘δω κι από ‘κει, έτσι για την ψυχή της μάνας τους. Είναι απολύτως βέβαιον ότι όλη αυτή η επιχείρηση, με κάποιον τρόπο, αυτοχρηματοδοτείται. Δηλαδή, πολύ σύντομα αποσβήνει τα επενδυμένα κεφάλαια. Με ποιον τρόπο, όμως;
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ»
Αυτό το άρθρο εξετάζει μια ειδική κατηγορία των μεταναστευτικών ροών. Τα παιδιά! Διότι, ειδικά αυτή η κατηγορία, τους είναι αναγκαία για την αναχρηματοδότηση της επιχείρησης.
Ας δούμε τα επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), σχεδόν 96.000 ασυνόδευτα παιδιά αιτήθηκαν να τους χορηγηθεί άσυλο σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2015, η πλειοψηφία των οποίων στη Γερμανία και στη Σουηδία. Κατά την EASO, περισσότερα από τα μισά παιδιά προέρχονται από το Αφγανιστάν και ακολουθούν τα παιδιά από Συρία και Ερυθραία. Αν και αυτά τα στοιχεία είναι αμφιβόλου εγκυρότητας, δεδομένου ότι τα παιδιά έχουν «δασκαλευτεί» να δηλώνουν καταγωγή από εμπόλεμες χώρες.
Τι σημαίνει όμως «ορφανά και ασυνόδευτα παιδιά»; Πώς και κάτω από ποιες συνθήκες βρέθηκε ένα παιδάκι, 5, 6, 10, 13, 15 χρονών να βρίσκεται μόνο του μέσα σε μια βάρκα, να θαλασσοπνίγεται; Τι πάει να πει «ορφανό και ασυνόδευτο»;
Είναι περισσότερο από προφανές ότι κάποια κυκλώματα που δρουν σε Αφρική και Ασία, απαγάγουν κατά συρροή παιδάκια κάθε ηλικίας και τα φέρνουν στην Ευρώπη. Και είναι ακόμα πιο προφανές ότι αυτά τα κυκλώματα από κάπου χρηματοδοτούνται. Όπως και το δίκτυο μεταγωγής. Κανένα απ’ αυτά τα παιδιά δεν διαθέτει ούτε τα χρήματα για τα ναύλα (5000-6000 δολ.), αλλά ούτε τη διάθεση να αφήσει την θαλπωρή της οικογενειακής του εστίας. Οι ενδείξεις για εγκλήματα εξαναγκασμού είναι τόσο κραυγαλέες, που καθιστούν σχεδόν βέβαιη την μεταγωγή στην ευρωπαϊκή ήπειρο σαφώς με τη βία, απειλή, ή άλλες μορφές εξαναγκασμού. Πολλές φορές, μάλιστα, και με την συγκατάβαση των οικείων τους, που νομίζουν ότι τα στέλνουν σε καλύτερους κόσμους, μακριά από την μιζέρια. Πού να ‘ξεραν οι δόλιοι σε ποια κόλαση στέλνουν τα παιδιά τους!
Όσον αφορά τα ναύλα; Μα είναι προφανές. Κάποιοι άλλοι τα καλύπτουν. Ποιοι είναι αυτοί; Έλα ντε; Εξήμιση τρισεκατομμύρια δολάρια, μόνο από τις εκροές του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ αναζητούν αιτιολόγηση και κανένας δεν είναι σε θέση να μας πει που ξοδεύτηκαν.
Εκτός από τις κλασικές περιπτώσεις παιδομαζώματος, στις υποανάπτυκτες χώρες ή στις χώρες που μαστίζονται από πολέμους, δραστηριοποιούνται και ειδικά «Γραφεία Εύρεσης Εργασίας», που απευθύνονται σε μεγαλύτερα παιδιά. Πλήρως οργανωμένα. Με γραφεία, τηλέφωνα ίντερνετ. Από «ευυπόληπτους» επαγγελματίες, υπεράνω πάσης υποψίας, δικηγόρους συνήθως, ή προσποιούμενους τους δικηγόρους, και πάντοτε υπό την κάλυψη κάποιας ΜΚΟ. Τις ίδιες που δραστηριοποιούνται και εδώ στις αντίπερα ακτές.
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να πείσουν αυτά τα παιδιά για τις ευαγείς τους προθέσεις. Δουλειά «στας Ευρώπας», εξασφαλισμένη και με καλές αποδοχές, αλλά και επίσης εξασφαλισμένη στέγαση και διατροφή. Παράδεισος! Ξέρεις, όταν απευθύνεσαι σε κοινωνίες χαμηλού πνευματικού επιπέδου και μειωμένης κριτικής αντίληψης, είναι σίγουρο ότι κάποιοι έφηβοι που βράζει το αίμα τους, θα «τσιμπήσουν». Και πράγματι, τσιμπάνε. Και βάζουν μπρος για την …κόλαση!
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά το μήνα Ιανουάριο του 2016 και μόνο, περίπου 3.500 ασυνόδευτοι ανήλικοι έχουν αιτηθεί ασύλου στην Ευρώπη. Αν και το ακριβές μέγεθος της κατάστασης είναι ασαφές, λόγω των υποτυπωδών συστημάτων καταγραφής. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη δεν έχει μια σαφή εικόνα του αριθμού των παιδιών που φθάνουν στις ακτές της (δηλαδή στην Ελλάδα και την Ιταλία), ούτε καμία γνώση για την περαιτέρω πορεία τους.
Εδώ στην Ελλάδα, μόνο η ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση –τυχαίο το παράδειγμα- διατείνεται στο κεντρικό της site ότι έχει μεταφέρει με ασφάλεια 4.065 παιδιά. Με ασφάλεια πού; Και τι απογίνονται εκείνα τα παιδιά μετά την παράδοση; Κι εδώ μιλάμε μόνο για μια ΜΚΟ. Φανταστείτε το μέγεθος με όλες τις άλλες.
Μέχρι και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών διαθέτει ανάλογη ΜΚΟ για τα «ορφανά και ασυνόδευτα» (την «Αποστολή»), καθώς επίσης και τον ξενώνα «Εστία». Γιατί τα κρατάνε εκείνα τα παιδιά στον «ξενώνα» τους; Με ποιο δικαίωμα τα αποκόπτουν από τους γονείς τους; Και το κυριότερο, ποια κυκλώματα τους προμηθεύουν απαχθέντα παιδάκια;
Οι εμπειρογνώμονες της Unicef κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για το πόσο απροστάτευτα είναι όλα αυτά τα παιδιά και τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχουν να πέσουν θύματα ενός διεθνούς κυκλώματος εκμετάλλευσης, με σκοπό την πορνεία, τη δουλεία, την διακίνηση ναρκωτικών ή ανθρωπίνων οργάνων.
Δυστυχώς, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο στην Ε.Ε. αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις διαρκώς πολλαπλασιαζόμενες συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν την αύξηση της μεταναστευτικής ροής. Μια ιδιαίτερα επικερδής επιχείρηση είναι η ενοικίαση παιδιών σε ενηλίκους, με το πρόσχημα της ευκολότερης εισόδου τους στην Ευρώπη. Φυσικά, όλα αυτά τα παιδιά καταλήγουν στο τέλος ή στην σεξουαλική εκμετάλλευση ή στην δουλική εργασία, ή ακόμα χειρότερα, ως ανταλλακτικά ανθρωπίνων οργάνων για εύπορους Ευρωπαίους.
Αλλά και στα στρατόπεδα προσφύγων (τα περιβόητα Hotspots), όλες οι έρευνες καταδεικνύουν την ανάληψη του ελέγχου τους από ΜΚΟ και, υπόπτων επιδιώξεων, διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι διατηρούν «περίεργες» σχέσεις με διακινητές της απέναντι όχθης. Αυτό που προβληματίζεται ιδιαίτερα, δεν είναι μόνο ο βαθμός στον οποίο τα στρατόπεδα έπεσαν υπό τον έλεγχο συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά συνάμα και η διαπίστωση ότι οι μηχανισμοί ελέγχου των συνόρων είναι στα όρια της ημινομιμότητας και της παρανομίας.
Η μάστιγα των «εξαφανισμένων» παιδιών
Η έννοια των «εξαφανισμένων παιδιών» εξετάζεται, προκειμένου να τονιστεί η έλλειψη επαρκούς τεκμηρίωσης για τον αριθμό και, κυρίως, την κατάληξη των ασυνόδευτων ανηλίκων και την πολύπλευρη κατανόηση των συνθηκών της διεθνούς «μπίζνας» δουλεμπορίου.
Για παράδειγμα, οι τοπικές αρχές στη Φινλανδία, συμπεριλαμβανομένων των φινλανδικών μονάδων υποδοχής, δεν έχουν καμία ένδειξη για πάνω από 2.500 παιδιά που, ενώ βρίσκονταν υπό την εποπτεία τους και έχουν αιτηθεί άσυλο, στη συνέχεια «εξαφανίστηκαν». Παρόμοιες αναφορές έχουμε και στους πιο «δημοφιλείς» προορισμούς ανήλικων παιδιών, όπως η Γερμανία, η Αυστρία και η Ουγγαρία. Περίπου 5.835 παιδιά μετανάστες έχουν αναφερθεί ότι «λείπουν» μόνο στη Γερμανία. Κανένας δεν γνωρίζει πραγματικά τι απέγιναν εκείνα τα παιδιά και πού βρίσκονται τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχουν έρθει σε επαφή με συμμορίες που δραστηριοποιούνται σε διάφορες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος. Ως εκ τούτου, η σχέση μεταξύ παραγόντων που επιδιώκουν να περάσουν λαθραία ανθρώπους στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και των συμμοριών διακίνησης που εκμεταλλεύονται τα τρωτά σημεία των ασυνόδευτων ανηλίκων, καταδεικνύουν μέρος αυτής της ζοφερής πραγματικότητας.
Περισσότερα από 2.000 ασυνόδευτα παιδιά υπολογίζεται ότι έχουν εξαφανιστεί αμέσως μετά την παραλαβή τους από τις ΜΚΟ στην Ελλάδα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να έχουν πάει κάπου αλλού, αφού η χερσαία διαδρομή προς τη Δυτική Ευρώπη είναι κλειστή.
«Γνωρίζουμε ότι χιλιάδες και χιλιάδες παιδιά απλώς αγνοούνται και το πιο τρομακτικό από όλα είναι ότι εμείς απλά δεν έχουμε ιδέα πού βρίσκονται ή τι τους συμβαίνει κι αυτό που μας τρομοκρατεί ακόμα περισσότερο είναι η πλήρης απουσία πληροφοριών», δήλωσε ο αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της UNICEF UK, Lily Caprani.
10.000 παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη, σύμφωνα με την Europol, ενώ η «Missing Children Europe» αναφέρει πως ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος. «Ένα στα δύο ασυνόδευτα παιδιά χάνονται από τους χώρους υποδοχής, ενώ το 60% των ασυνόδευτων που φιλοξενούνται στα κέντρα κοινωνικής φροντίδας (στις περιβόητες «Δομές»), εξαφανίζονται και δεν ξαναβρίσκονται», αναφέρει η Βρετανική Μονάδα Ελέγχου Ασύλου.
Λόγια, λόγια, λόγια… Και δεν τολμάει ούτε ένας να πει, έστω και ως υπόνοια, πόσα από αυτά τα παιδάκια έχουν καταλήξει ως ανταλλακτικά στα σφαγεία της Τουρκίας ή του Κοσόβου, εκεί που εμπορεύονται όργανα (νεφρά, συκώτια, πλεμόνια, καρδιές, μάτια κλπ). Και όταν τα λες αυτά, αμέσως χαρακτηρίζεσαι ακροδεξιός!
Δυστυχώς, καμία κυβέρνηση δεν συγκινήθηκε, κανένας δεν ενδιαφέρθηκε. Ούτε καν η ελληνική. Αλλά, πώς να ενδιαφερθούν; Αφού όλα αυτά τα παιδιά περνάνε από ’δω! Από τη διαχείριση των ΜΚΟ. Δεν υπάρχει άλλος διαχειριστής, ούτε κάποιο κρατικό σύστημα πρόνοιας, ούτε κρατικές αρχές, ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Τα πάντα ελέγχοναι από την Μαφία!
Πολλά απ’ αυτά τα παιδιά, κυρίως κοριτσόπουλα του sex trafficking, καθίστανται έγκυες. Κανένα πρόβλημα. Ευκαιρία για περισσότερα κέρδη. Τα μωρά γεννιούνται στα καταγώγια, χωρίς ιατρική και μαιευτική φροντίδα. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να επιβιώσουν για πολύ.
Αμέσως καταλήγουν στα χέρια μιας «μητέρας» ζητιάνας, που τα νοικιάζει με την ώρα. Θα τις δείτε παντού. Στο μετρό, στα λεωφορεία, στους πολυδιάβατους δρόμους. Θα προσέξετε ότι το μωράκι κοιμάται. Πολλές φορές θα έχετε αναρωτηθεί: μα είναι δυνατόν; Συνέχεια κοιμάται αυτό το μωρό; Όχι! Δεν κοιμάται. Το μωράκι βρίσκεται σε καταστολή με μεγάλη δόση ναρκωτικών ουσιών, για να μην ενοχλεί την «επαγγελματία» στη «δουλειά» της.
Συνήθως αυτό το μωράκι δεν ξυπνάει ποτέ ξανά. Κανένα πρόβλημα. Η ζητιάνα «μητέρα» πληρώνει ένα πρόστιμο στον ιδιοκτήτη, κάτι σαν ποινική ρήτρα για την απώλεια του «εργαλείου», και νοικιάζει άλλο. Μέχρι που θα πεθάνει κι εκείνο.
Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της εξαχρείωσης; Σε ολόκληρη την διαστρωμάτωση, από τους θύτες, μέχρι τα θύματα. Τέρατα! Αυτός ο κόσμος είναι για φτύσιμο…!
Εμπορία ανθρωπίνων οργάνων
Η μεγαλύτερη μάστιγα όμως είναι άλλη. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά δεν έφτασαν ποτέ στην Ευρώπη. Το «φερέλπιδο» ταξίδι τους διακόπηκε απότομα στα τουρκικά «σφαγεία». Αυτοσχέδια «χειρουργεία» στην Αττάλεια, στο Ισκεντερούν, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της χώρας-βρυκόλακα, όπως χαρακτηρίστηκε η Τουρκία από εκπρόσωπο του ΟΗΕ. Χειρουργεία, όπου σύρονται κατά χιλιάδες αθώα προσφυγόπουλα, κυρίως από τη Συρία, και κατασφάζονται για την αφαίρεση των εμπορεύσιμων οργάνων τους. Η επίσημη καταγγελία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που κατατέθηκε πέρυσι, μιλά για 18,000 παιδιά! Και η επίσημη απάντηση των αρμοδίων; «Ναι, έχουμε καταγγελίες, το ψάχνουμε, θα σχηματίσουμε ειδική επιτροπή…». Και η σφαγή παιδιών συνεχίζεται…!
Σύμφωνα με τον λιβανέζικο τύπο, η βιομηχανία φρίκης που έχει αναπτυχθεί στην Τουρκία, γίνεται υπό την κάλυψη και την συμμετοχή των επισήμων αρχών. Τα μικρά προσφυγόπουλα, αφού αναισθητοποιηθούν, υφίστανται επέμβαση αφαίρεσης οργάνων και έπειτα δολοφονούνται. Κάποια από τα πτώματα θάβονται σε τουρκικό έδαφος, ενώ άλλα μεταφέρονται κοντά στα σύνορα. Εμπορεύσιμα είδη: κυρίως το συκώτι, τα νεφρά και η καρδιά, τα οποία διοχετεύονται απ’ ευθείας στην τούρκικη «αγορά». Πράγμα που καθιστά το έγκλημα καθαρά «τουρκική υπόθεση».
Ανάλογα φρικιαστικά περιστατικά καταγγέλλει και ο πρέσβης του Ιράκ στα Ηνωμένα Έθνη, αποκαλύπτοντας πως και οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία κάνουν εμπόριο οργάνων για την χρηματοδότηση των επιχειρήσεών τους. Όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους, έχουν εντοπιστεί σε μαζικούς τάφους πτώματα από τα οποία έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά νεφροί και άλλα ζωτικά όργανα.
Δστυχώς, τέτοιες «εγκαταστάσεις» υπάρχουν παντού και στην Ευρώπη. Οι πιο πολλές σε Κόσοβο και Αλβανία, όπου επαναλειτουργούν, με πλήρη κάλυψη από τις Αρχές, τα γνωστά «σφαγεία» της εποχής του κοσοβο-σερβικού πολέμου, όπου κατακρεουργούνταν Σέρβοι αιχμάλωτοι για την αφαίρεση και εμπορία των οργάνων τους. Σήμερα σφάζονται παιδιά. Χιλιάδες παιδιά! Κι όχι μόνο εκεί. Παντού! Παντού στην Ευρώπη… Δυστυχώς σ’ αυτή την μακάβρια «μπίζνα» συμμετέχουν κρατικοί λειτουργοί, υπηρεσίες και οργανισμοί υπεράνω πάσης υποψίας. Έτσι και ανοίξει ο φάκελος, θα τρίβουμε τα μάτια μας.
Και δίπλα σε όλους αυτούς, οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές», κονδυλοφόροι δημοσιογραφίσκοι, πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, τους οποίους παράλληλα βρίσκεις και μέσα σε κάποια κρατικοδίαιτη επιχορηγούμενη ΜΚΟ. Κι όλοι αυτοί συντονίζονται άρρηκτα μεταξύ τους. Κυβερνήσεις, ΜΚΟ, μαφία, απαγωγείς, διακινητές. Παλιάνθρωποι! Παλιάνθρωποι, που δεν είναι παρά αργυρώνητα τομάρια χειρίστου είδους, χωρίς ιδανικά, χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς, χωρίς τσίπα, που ξεπουλάνε και την μάνα τους ακόμα για μια χούφτα δολάρια. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για την μάνα τους. Εδώ μιλάμε για μικρά παιδιά. Χιλιάδες παιδιά! Τα πιο τυχερά απ’ αυτά σφαγιάζονται στα χειρουργικά τραπέζια. Και λέμε: τα πιο τυχερά, διότι τουλάχιστον εκείνα «έφυγαν» και ησύχασαν. Τα υπόλοιπα πεθαίνουν κάθε μέρα στα φωταγωγημένα σοκάκια της «πολιτισμένης» Ευρώπης!
Το ερώτημα είναι: η «ελληνική» κυβέρνηση τι ρόλο βαράει, σ’ αυτή την ιστορία;
Του Γιώργου Ιεροδιάκονου