«Το πλοίο φλεγόταν από την Κέρκυρα, όμως φούλαραν τις μηχανές για να φύγουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα»Αυτό δηλώνει ο Γιώργος Δημητρουλάκης από το Δεμάτι, ιδιοκτήτης μεγάλου ψυγείου, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του έζησαν τον εφιάλτη του «Norman Atlantic».
Σχεδόν 30 χρόνια εκτελεί δρομολόγια στο εξωτερικό. Ξέρει τη θάλασσα, γνωρίζει καλά από πλοία, ενώ διαθέτει γνώσεις μηχανικού αφού είναι απόφοιτος σχολής. Τα όσα περιγράφει συγκλονίζουν αλλά και σοκάρουν.
“Πιστεύω ότι δεν θα αποκαλυφθεί η αλήθεια. Από την στιγμή που αυτός ο άτιμος (αναφέρεται στον Ιταλό καπετάνιο) πήρε το καράβι ενώ καιγόταν και το έριξε στις ιταλικές αρχές, δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Είχε φουλάρει το πλοίο για να φύγει από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και τότε έστειλε σήμα κινδύνου. Γιατί δεν το έκανε νωρίτερα; Γιατί δεν σταμάτησε το πλοίο στρίβοντας από Κέρκυρα ώστε να σωθεί ο κόσμος; Με πόσα μίλια πήγαινε; Όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα. Είχαν άλλα σχέδια αλλά δεν υπολόγιζαν τους οδηγούς των φορτηγών”. Ο κ. Δημητρουλάκης είχε παραλάβει φορτίο με αγγούρια από το Τυμπάκι με προορισμό τις ευρωπαϊκές αγορές. Θα ξεφόρτωνε το φορτίο από Κρήτη και στη συνέχεια θα φόρτωνε κρέας από Βέλγιο και Ολλανδία. Στο ταξίδι αυτό τον συνόδευσε η σύζυγος του προκειμένου να κάνουν γιορτές σε φιλικό τους σπίτι.
Ούτε και ο ίδιος κατάλαβε πώς βρέθηκε να ταξιδεύει με το «Norman Atlantic», αυτήν την «υπέροχη σκυλοπνίχτρα», όπως το αποκαλεί. Επιβιβάστηκαν με τη σύζυγο του από την Πάτρα και πήγαν στην καμπίνα τους. Όμως οι μαρτυρίες συναδέλφων του, τους οποίους γνωρίζει εδώ και χρόνια, φανερώνουν ότι το πρόβλημα είχε ξεκινήσει από νωρίς.
«Συνάδελφοι μού είπαν ότι το πλοίο φεύγοντας από Ηγουμενίτσα, έλυσε τους κάβους, όμως απέπλευσε μετά από 20 λεπτά. Κάτι που τους προκάλεσε εντύπωση. Το καράβι είχε αρπάξει από την Ηγουμενίτσα. Το πιστεύω γιατί όταν το πλοίο περνούσε από την Κέρκυρα το καράβι καιγόταν, το είδαν συνάδελφοι μας που κάθονταν στο μπαρ. Ήταν περίπου 2.30 με 3 παρά τέταρτο. Ρώτησαν κάποιον από το πλήρωμα γιατί βρωμάει καπνό από την πλευρά της κουζίνας, τι συμβαίνει; Το καράβι αυτή την ώρα ήδη καιγόταν από κάτω. Στις 5 που πεταχτήκαμε από την καμπίνα, είχε « λαμπαδιάσει» μπρος-πίσω. Το καράβι καιγόταν τουλάχιστον δύο ώρες πριν και δεν έδωσαν σήμα να σώσουν τον κόσμο» υποστηρίζει με βάση τα όσα έζησε ο ίδιος και συνάδελφοι του.
- “Το πλοίο είχε λαμπαδιάσει και δεν μας ειδοποίησαν”
την γέφυρα επειδή γνωρίζω τον Έλληνα καπετάνιο, τον καπετάν Παύλο. Τράβηξα τη γυναίκα μου από το χέρι. Το βαπόρι δούλευε όμως η φωτιά ήταν τεράστια. Δεν ήταν δυνατόν να είχε «λαμπαδιάσει» το πλοίο από άκρη σε άκρη και να μην μας είχαν ειδοποιήσει. Βλέπω τις μάνικες όλες δεμένες στα κάγκελα.
«Καπετάν Παύλο, τι γίνεται εδώ πέρα, τι συμβαίνει;» Ηρέμησε μου λέει, να δούμε τι θα κάνουμε. Εκείνη τη στιγμή παρατήρησα ότι τα χειριστήρια στη γέφυρα ήταν μπροστά. Ακούσαμε απανωτές εκρήξεις από Ι.Χ. Γινόταν μύλος. Τότε σταματάνε οι μηχανές και σβήνουν τα φώτα. Οι Ιταλοί μηχανικοί είχαν κατεβάσει τους διακόπτες, έσβησαν τις μηχανές, τις γεννήτριες, μπήκαν στη βάρκα και την κοπάνησαν. Τους είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Έφυγαν από το καράβι, το εγκατέλειψαν». Μιλάει με τα χειρότερα λόγια για τον Ιταλό πλοίαρχο.
«Ο καπετάν Παύλος προσπαθούσε να πει κάποια πράγματα στον Ιταλό, εκείνος όμως δεν άκουγε κουβέντα. Δεν του έδινε καμία σημασία, λες και ήταν σκουπίδι. Απαντούσε ότι εκείνος παίρνει διαταγές μόνο από τη Ρώμη». Καταγγέλλει ακόμα ότι οι Ιταλοί διασώστες που κατέφθασαν στο σημείο, έδιναν προτεραιότητα σε όσους μιλούσαν Ιταλικά. «Δεν μιλούσες Ιταλικά, δεν σε έπαιρναν. Το έζησα με τη γυναίκα μου. Έλεγαν «Νο, Νο». Εξαγριώθηκα, απείλησα μέχρι που κατέβασαν το καλάθι για να την πάρουν επειδή έχει πρόβλημα με τα πόδια της.
- “Έπαθα υποθερμία στο San Giorgio”
Βουρκώνει σαν θυμάται ότι μαζί με άλλους συναδέλφους του ζητούσαν από το πλήρωμα του San Giorgio να τους επιτρέψουν να αναγνωρίσουν κάποιες από τις σορούς ανθρώπων με τους οποίους γνωρίζονταν. «Είχαν περισυνελέξει τα πτώματα. Τους παρακαλούσαμε να τα δούμε, όμως ήταν αρνητικοί. Με τους οδηγούς που χάθηκαν ήμασταν όλοι φίλοι. Τόσο χρόνια στα πλοία, γνωριζόμασταν, κάναμε παρέα. Βλέπω τις φωτογραφίες τους και κλαίω».
Για τον κ. Δημητρουλάκη η προσφυγή στη Δικαιοσύνη είναι μονόδρομος. Ευγνωμονώ το Θεό που έσωσε εμένα και τη σύζυγο μου.
Λυπάμαι βαθύτατα για όσους χάθηκαν. Θα στραφώ στην Δικαιοσύνη για όσα συνέβησαν, για όσα προκάλεσαν. Αυτή την στιγμή εγώ προσωπικά έχω καταστραφεί. Μέσα εκεί ήταν η περιουσία μου. Σήμερα δεν έχω 10 ευρώ να αγοράσω κάτι».
Πηγή: “Πατρίς” | Γράφει η Ευαγγελία Kαρεκλάκη