Πούτιν: Ωρα για μια πραγματικά νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων
Τις σχετικές δηλώσεις, ο ρώσος ηγέτης έκανε στις 24 Οκτωβρίου στο Σότσι, στη διάρκεια της συνεδρίασης της διεθνούς Λέσχης Βαλντάι, η οποία διοργανώνει από καιρό σε καιρό συζητήσεις ειδικών από δεκάδες χώρες για επίκαιρα θέματα της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας, καθώς και εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Σύμφωνα με τον Πούτιν, η Μόσχα δεν σκοπεύει να απομονωθεί, παρά τις κυρώσεις και την επιδείνωση των σχέσεων με τη Δύση, εξαιτίας της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Το Κρεμλίνο παραμένει ανοικτό στο διάλογο και στην εξομάλυνση των οικονομικών σχέσεων. Επίσης, η Ρωσία είναι έτοιμη για έναν ουσιαστικό διάλογο για το θέμα του πυρηνικού αφοπλισμού.
Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Εκτιμήσεων, Αλεξάντρ Κονοβάλοφ, ανέφερε στην RBTH πως «στο παρελθόν, η νέα παγκόσμια τάξη, η οποία καλούταν να καθορίσει τους κανόνες του παιχνιδιού και τη συμπεριφορά των μεγάλων δυνάμεων, προέκυπτε βάσει των αποτελεσμάτων των μεγάλων πολέμων. Ετσι, οι νικήτριες χώρες συνεδρίασαν στη Γιάλτα, στο Πότσνταμ και επεξεργάστηκαν νέους νόμους αμοιβαίων σχέσεων: Τις αρχές του απαραβίαστου των συνόρων, την αρχή της αυτοδιάθεσης των εθνών, τη δημιουργία του ΟΗΕ».
Σύμφωνα με τον Κονοβάλοφ, σήμερα η ανάγκη για ένα νέο σύστημα είναι αναγκαία όσο ποτέ, αν και δεν έχει προηγηθεί ένας πόλεμος ο οποίος θα καθόριζε την παγκόσμια τάξη. «Πέρασε ο Ψυχρός Πόλεμος, αλλά δεν υπήρξε ούτε συνθήκη ειρήνης, ούτε και μια συμφωνημένη αρχή αμοιβαίων σχέσεων», είπε. Και κατέληξε: «Αυτά πρέπει να δημιουργηθούν, αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος θα κληθεί να αναλάβει τον καθορισμό αυτής της νέας παγκόσμιας τάξης».
Για τον υποδιευθυντή του Κέντρου Κάρνεγκι, Ντμίτρι Τρένιν, «η διαφορά ανάμεσα στην ομιλία του Πούτιν στο Μόναχο και στη σημερινή, βρίσκεται στο ότι το 2007 ο πρόεδρος απλώς διατύπωνε την έντονη αντίθεσή του στην πολιτική των ΗΠΑ. Σήμερα, όμως, η Ρωσία αντιστέκεται σθεναρά στην πολιτική της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία και τη Συρία. Η βασική θέση της ομιλίας του είναι ότι ο μονοπολικός κόσμος δεν λαμβάνει υπόψη τα ρωσικά συμφέροντα, και η Μόσχα θα εμμείνει στις θέσεις της σε σημαντικότατα για την ίδια ζητήματα». Ο Τρένιν σημείωσε ότι η Ρωσία δεν προτίθεται να αναλάβει το ρόλο του ηγεμόνα και να κρίνει τις τύχες του κόσμου, αλλά θα προασπιστεί τις θέσεις της.
Το δυναμικό του ευγενούς διαλόγου με τη Δύση είχε εξαντληθεί από την εποχή ακόμη του Μπους του νεότερου, και το πρώτο σημάδι αποτέλεσε η σύγκρουση στη Νότια Οσετία, το 2008
Ο πολιτικός επιστήμων, Ντμίτρι Μπάμπιτς, επεσήμανε πως το νόημα της ομιλίας του Πούτιν βρίσκεται στο ότι η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να συμπεριφέρεται με το ίδιο τρόπο όπως τη δεκαετία του ΄90, δηλαδή να αγνοεί τα λάθη στα οποία υποπίπτει η Δύση. Όπως ανέφερε, «προηγουμένως η Μόσχα ενεργούσε με το σκεπτικό ότι η Δύση είναι μια δύναμη του καλού και μπορούν να της συγχωρεθούν ορισμένοι λάθος υπολογισμοί. Ωστόσο, τώρα έχει τεθεί υπό απειλή η ασφάλεια της Ρωσίας».
Ωστόσο, ο αναλυτής καταθέτει την απαισιόδοξη εκτίμηση ότι «στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες πιθανότατα δεν θα ακούσουν τον Πούτιν. Δεν θα ακούσουν το κάλεσμά του για δημιουργία ενός νέου συστήματος διεθνών σχέσεων. Δεν είμαι βέβαιος ότι το ακροατήριο επιλέχθηκε σωστά, καθώς το ακροατήριο των συνεδρίων της Βαλντάι αποτελείται κατά 80% από εκπροσώπους “Δυτικοποιημένων” χωρών. Το δυναμικό του ευγενούς διαλόγου με τη Δύση είχε εξαντληθεί από την εποχή ακόμη του Μπους του νεότερου, και το πρώτο σημάδι αποτέλεσε η σύγκρουση στη Νότια Οσετία, το 2008».
Πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, τα καλέσματα του προέδρου της Ρωσίας μπορούν να ακούσουν χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική, η ασφάλεια των οποίων έχει επίσης υπονομευθεί λόγω της αμερικανικής πολιτικής