May, Thursday 19th., 2022
"...1911:
Σε συνέδριο του «Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων κυριαρχεί
το σύνθημα: «Η Τουρκία στους Τούρκους». Εμπνευστής της εκκαθάρισής των
Ελλήνων ήταν ένας Γερμανός: Ο στρατηγός Λίμαν φον Σάντερς..."
Otto Viktor Karl Liman
ή Λίμαν Φον Σάντερς
Κι αυτός από πού είχε 'καθοδήγηση; Από πού κι από ποιούς έπαιρνε εντολές!;...!Εεεε;... Μ.Λ.Π.
Ο αποκαλούμενος Λίμαν Φον Σάντερς γεννήθηκε στις 17 Φλεβάρη του 1855, στην Πομερανία και πέθανε στις 22 Αυγούστου 1929 στο Μόναχο της Γερμανίας. εντάχθηκε στον αυτοκρατορικό γερμανικό στρατό και έφτασε στο βαθμό του Αντιστράτηγου.
Οι Γερμανοί αξιωματούχοι ήταν παντού στην οθωμανική αυτοκρατορία μετά
την περίοδο του Αμπντούλ Χαμίτ. Ο Εμβέρ πασάς που είχε εκπαιδευτεί στη
Γερμανία, θαύμασε την οργάνωση του στρατού της και είχε καλέσει
γερμανούς αξιωματικούς να εκπαιδεύσουν τους Τούρκους. Μετά τις πολεμικές
αποτυχίες των Τούρκων αξιωματικών, αρχιστράτηγος του οθωμανικού στρατού
ανέλαβε ο αντιστράτηγος Λίμαν φον Σάντερς.
Το 1913 διορίστηκε επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με σκοπό τον εκσυγχρονισμό και την
εκπαίδευση του οθωμανικού στρατού. Του δόθηκε ο τίτλος του πασά και ήταν
ο επιτελάρχης του οθωμανικού στρατού.
Αυτός συμβούλευσε τους Τούρκους να εκκαθαρίσουν τους χριστιανικούς
πληθυσμούς. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που βρέθηκαν στο στόχαστρο.
Διάφορες προκηρύξεις που θυροκολλούνται δημόσια προέτρεπαν τους
μουσουλμάνους να μην ψωνίζουν από τα χριστιανικά μαγαζιά. Όχι μόνο στον
Πόντο αλλά ευρύτερα στην Μικρά Ασία μεθοδεύεται ένας ανθελληνικός
οικονομικός διωγμός.
«Αν πεινούμε και υποφέρουμε εμείς οι Τούρκοι, αιτία είναι οι
γκιαούρηδες που στα χέρια τους κρατούν τον πλούτο μας και το εμπόριο
μας. Ως πότε θα ανεχόμαστε τις προκλήσεις τους; Μποϋκοτάρετε τα προϊόντα
τους. Σταματήστε κάθε δοσοληψία μαζί τους. Τι τη θέλετε τη φιλία τους;»
Αυτή ήταν η αρχή. Το έδαφος για την πρώτη φάση της γενοκτονίας των Ελλήνων ήταν έτοιμο…
Ο Λίμαν μεταξύ άλλων, τοποθέτησε το Μουσταφά Κεμάλ, διοικητή του 19ου συντάγματος κατά της γραμμής του μετώπου των Αυστραλο-Νεοζηλανδών στα Δαρδανέλια, τους οποίους καθήλωσε για 5 μήνες. Το διάστημα αυτό μεταξύ Απρίλη-Νοέμβρη του 1915 πέτυχε την πλήρη εκκένωση της περιοχής, που περιλάμβανε και εκτοπισμούς Ελλήνων και Αρμενίων. Σε σχετικό έγγραφό του υποστήριξε προς τους Τούρκους πασάδες: «Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι ασθένειες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που λογαριάζετε εσείς με το δικό σας σχέδιο, δηλαδή να τους ξεκαθαρίσετε με τις σφαγές. Με το σύστημα που σας προτείνω, ο θάνατός τους είναι βέβαιος. Επιπλέον, οι γυναίκες τους δεν θα γεννούν και έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή και άτιμη ράτσα των Ελλήνων θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα μέσα σε μια γενιά και εσείς θα αποκτήσετε μια συμπαγή τουρκική ομοιογένεια».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
19η Μαΐου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων – Η Ιστορία καταγράφει ξανά το απεχθές κι απάνθρωπο πρόσωπο των Τούρκων
Μια μέρα σαν σήμερα, 19 Μαΐου 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας.
H 19η Μαΐου αποτελεί μια σημαντική επέτειο για τον ελληνισμό: Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, όπως αυτή καθιερώθηκε το 1994 με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 οι Ελληνοπόντιοι, που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000!
Ο κάθε Μάιος αποτελεί μήνα μνήμης για όλο τον Ελληνισμό της Ανατολής (Μικρά Ασία, Πόντος, Ιωνία, Βιθυνία, Καππαδοκία κ.α.) και Ανατολική Θράκη. Στις 19 Μαΐου 1919, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα του Πόντου και δρομολόγησε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, η οποία έλαβε χώρα στο πλαίσιο του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων κατά των Δυτικών Συμμάχων (Αγγλογάλλων, Ιταλών και Ελλήνων), που κατείχαν εδάφη της Μικράς Ασίας· κήρυξε ανταρσία κατά της Οθωμανικής Αρχής και άρχισε τη συγκρότηση του στρατού, με «μαγιά» τις παλιές τρομοκρατικές ομάδες του κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος», που βαρύνονταν με τις Γενοκτονίες Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το απάνθρωπο πρόσωπο των Νεότουρκων
Οι Νεότουρκοι
έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο
διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής,
επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στον Α’ Παγκόσμιο
Πόλεμο.
Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το Κρητικό Ζήτημα, δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.
Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ού αιώνα άγγιζαν πλέον τις 700.000.
Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1.400, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Ό,τι δεν είχαν καταφέρει οι σουλτάνοι σε 5 αιώνες, το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922, οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τις 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000. Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα.
Κάθε χρονιά και σφαγή...
Ας δούμε με χρονολογική σειρά τα γεγονότα της εποχής που οδήγησαν στη σφαγή και στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους.
1908:
Κίνημα των Νεότουρκων στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη. Οι εθνικιστές
ηγέτες (Κεμάλ – Ενβέρ – Ταλάτ) υποσκελίζουν το σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ και
αναλαμβάνουν τον πολιτικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
1910: Αυταρχικά, κατασταλτικά μέτρα κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της αυτοκρατορίας.
1911:
Σε συνέδριο του «Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων κυριαρχεί
το σύνθημα: «Η Τουρκία στους Τούρκους». Εμπνευστής της εκκαθάρισής των
Ελλήνων ήταν ένας Γερμανός: Ο στρατηγός Λίμαν φον Σάντερς
1913:
Οργανώνεται από τους Νεότουρκους το «Γραφείο Εγκατάστασης Φυλών και
Μεταναστών» και ιδρύεται η μυστική υπηρεσία (Teskilat i-mahsusa)
1914:
Αρχίζει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι πρώτες μαζικές διώξεις κατά Ελλήνων
στην Ανατολική Θράκη. Πογκρόμ στη Δυτική Μικρά Ασία και η σφαγή της
Φώκαιας. Ρωσοτουρκικός Πόλεμος. Έξαρση του τουρκικού εθνικισμού,
συσπείρωση του μουσουλμανικού στοιχείου.
1915:
Καλούνται στην Κωνσταντινούπολη και εξοντώνονται οι πρόκριτοι των
Αρμενίων. Η Γενοκτονία των Αρμενίων ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες.
1916 – 1917:
Πορείες «θανάτου» στο εσωτερικό της Ανατολίας από τον οθωμανικό δυτικό
Πόντο (Σαμψούντα, Μπάφρα, κ.α) και απώλειες χιλιάδων χριστιανών –
αντρών, γυναικών και παιδιών – από τις κακουχίες, το κρύο και την πείνα.
Τάγματα καταναγκαστικής εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού). Ο ανατολικός Πόντος
υπό ρωσική κυριαρχία. Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία και λήξη
ρωσοτουρκικού πολέμου.
1918: Λήξη του Μεγάλου
Πολέμου. Η ηγεσία των Νεότουρκων παραδίδεται στους συμμάχους της Αντάντ.
Αποχώρηση Ρώσων από τον ανατολικό Πόντο και τον Καύκασο.
1919:
Αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Αναχώρηση από
Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαΐου και άφιξη στις 19 Μαΐου του Μουσταφά
Κεμάλ Πασά στη Σαμψούντα, με αποστολή την «ειρήνευση» από τη δράση
ομάδων ατάκτων. Αυτονόμηση του από την Υψηλή Πύλη και συνάντηση του στη
Χάμσα, στις 29 Μαΐου, με τον Τοπάλ Οσμάν.
1920: Συνθήκη των Σεβρών. Ανατολική Θράκη και Σαντζάκι της Σμύρνης υπό όρους, σε ελληνικό έλεγχο, ο Πόντος εξαιρείται των ρυθμίσεων.
1920 – 1922:
Από την περιοχή της Βιθυνίας ξεκινούν σε όλο τον Πόντο σφαγές,
λεηλασίες, καταστροφή χριστιανικών χωριών από παρακρατικές νεοτουρκικές
ομάδες. Δεκάδες χιλιάδες Πόντιοι και Αρμένιοι φεύγουν να σωθούν προς τη
Σοβιετική Αρμενία και προς τους υπό γαλλικό έλεγχο Συρία και Λίβανο.
1922: Μικρασιατική καταστροφή. Ο ελληνικός στρατός ηττάται στον Σαγγάριο, φλέγεται η Σμύρνη.
1923: Συνθήκη της Λωζάννης. Ανταλλαγή πληθυσμών, προσφυγιά. Και η Ιστορία συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της…