"...Ατέλειωτος ο κατάλογος με τα χωριά, τις μαρτυρικές τοποθεσίες και τις πόλεις της Κρήτης, που περιμένουν – σαν «μνημεία της λησμονιάς» – να χαραχτούν τα ονόματά τους εκεί όπου έμπηγε τα νύχια του το «Γερμανικό Πουλί». Και στη βάση του, ίσως, θα έπρεπε να τοποθετηθεί ένα αντίγραφο του στύλου των εκτελέσεων, που φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο της Κρήτης. Του στύλου, πάνω στον οποίο άφησαν την τελευταία τους πνοή εκατοντάδες ακόμα αγωνιστές της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Και 'Ατέλειωτος ο Κατάλογος' εύκαρπης διαρκούς προσφοράς των 'Ναζί Αρχόντων' της Γερμανίας στην όλην Ανθρωπότητα και στην Ελλάδα ειδικότατα.
-Οι βαρβαρικές, επιδρομικές, αιμοσταγείς εκφράσεις της πολιτισμικής υπαρξιακότητας τους μέχρι τον 19ο Αιώνα, οι δύο αιμοβριθείς Παγκόσμιοι Πόλεμοί τους κατά τον 20 Αιώνα και ο θανατηφόρος, υβριδικός, οικονομικός τους 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος στις αρχές του 21ου Αιώνα.
-Αυτός ο Πόλεμος-κομιστής του οικονομικού μαρασμού, της κατάθλιψης, της αυτοκτονίας, της εξαθλίωσης, της λαθρεμπορίας ζωής, ενηλίκων, παιδιών κι ανθρώπινων οργάνων. Της χρήσης κι εκμετάλλευσης των ανθρώπων ως προσφύγων, γιά πολιτικές ατζέντες με βδελυρά οικονομικά οφέλη και ως φθηνού κρέατος, για τις πρώτες σειρές των βρωμομαγειρεμμένων μαχών των σκοτεινών, δικών τους επινοήσεων.
Ας τελειώνουμε με αυτούς!
Μαρία Λ. Πελεκανάκη
Η αρχιτεκτονική του θανάτου
Η αρχιτεκτονική του θανάτου αποτυπώθηκε ακόμα στην «τέχνη» της λεηλασίας, της καταλήστευσης και της καταστροφής μεγάλου μέρους του εθνικού, ορυκτού, αρχαιολογικού και καλλιτεχνικού πλούτου της χώρας μας, που πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις στα ιστορικά χρονικά.
Πριν μερικά χρόνια μία ισχυρή καταιγίδα γκρέμισε το «Γερμανικό Πουλί», το οποίο όπως και τόσα άλλα μνημεία της φρίκης που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, παρέμενε ασυντήρητο και ξεχασμένο.
«Ασυντήρητη» και ξεχασμένη, όμως, έμεινε για δεκαετίες και η ιστορία της αντίστασης απέναντι στο φασισμό.
- Τον Αύγουστο του 1942 ο – διορισμένος από τους Ναζί – κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου επισκέφθηκε την Κρήτη. Πρώτη του ενέργεια ήταν να επισκεφθεί το μνημείο που είχαν ανεγείρει οι Γερμανοί στα Χανιά και να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των εισβολέων.
Όταν σε ολόκληρο τον κόσμο οι συνεργάτες των Ναζί κάθονταν στο σκαμνί και δικάζονταν για τα ατελείωτα εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας, στη χώρα μας δικάζονταν οι αγωνιστές της αντίστασης!
Στα Χανιά ιδιαίτερα είναι γνωστό πως συνέβη μία παγκόσμια πρωτοτυπία, καθώς τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής – σε συνεννόηση με την Αγγλία – αποχώρησαν πολύ καιρό μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και πάντως μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου! Γνωστό είναι επίσης και το γεγονός ότι η Εθνική Αντίσταση στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία μόλις το 1982 (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου), τρεις δεκαετίες έπειτα από το τέλος του πολέμου!
- Τα μνημεία που λείπουν…
Μια μαρμάρινη πλάκα κι ένα καντήλι, σαν ελάχιστος φόρος τιμής στους εκτελεσμένους κατοίκους από την Κάνδανο, τη Βιάνο και το Κοντομαρί, την Πηγή, την Αδέλη, το Λουτρό, το Παλαιοχώρι, τη Ραμνή.
Μια μαρμάρινη πλάκα χαραγμένη με το αίμα των ανθρώπων…
- Ο δρόμος με τα στιβανάδικα, μετά το βομβαρδισμό των Χανίων από τους Ναζί
Στέρνες, Περιβόλια, Σκινέ, Φουρνέ, Ν. Ρούματα, Θρούνι, Καράνο, Σκαφιδάκια, Ξηρόκαμπος, Μαγαρικάρι, Λοχρά, Μαλάθυρο, Γουρνόλακκος, Λιβαδιώτικό Βουνό, Αμιρά, Βαχό, Καλάμι, Πεύκο…
Συκολόγο, Ριζά, Μύθοι, Λειβαδάς, Σύμη, Βορίζια, Καμάρες, Σίσαρχα, Σκούρβουλα, Δαμάστα, Μάραθος, Αμαριώτικα χωριά, Αγυιά, Τοπόλια Κισσάμου …
Ατέλειωτος ο κατάλογος με τα χωριά, τις μαρτυρικές τοποθεσίες και τις πόλεις της Κρήτης, που περιμένουν – σαν «μνημεία της λησμονιάς» – να χαραχτούν τα ονόματά τους εκεί όπου έμπηγε τα νύχια του το «Γερμανικό Πουλί». Και στη βάση του, ίσως, θα έπρεπε να τοποθετηθεί ένα αντίγραφο του στύλου των εκτελέσεων, που φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο της Κρήτης. Του στύλου, πάνω στον οποίο άφησαν την τελευταία τους πνοή εκατοντάδες ακόμα αγωνιστές της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Για να μη γίνει η ιστορία μας «μνημείο της λησμονιάς»! Για να μην ζήσουμε ξανά τη φρίκη του φασισμού.
Γράφει ο συγγραφέας Χρήστος Τσαντής