Ιωάννη Κ. Μπουγά*
Επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Ελλάδα θα σημαίνει τα εξής:
1. Το κράτος των Σκοπίων μετά την απόκτηση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» θα έχει όλο το δικαίωμα να διεκδικήσει και τη «Νότια Μακεδονία». Η τελευταία μπορεί να μην υπάρχει, αλλά σαφώς υπονοείται από την ύπαρξη της πρώτης. Σίγουρα τα Σκόπια δεν θα το κάνουν άμεσα, αλλά μπορούν να το κάνουν στο μέλλον γενόμενοι χρήσιμο όχημα κάποιας άλλης ισχυρότερης δύναμης. Είναι πολλοί που επιβουλεύονται τη Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο.
2. Η Ελλάδα συμφωνεί με τους ακραίους κατοίκους των Σκοπίων ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Ελληνες αλλά ξεχωριστό μακεδονικό έθνος! Η αναγνώριση μακεδονικής εθνότητος από την Ελλάδα γίνεται με την αποδοχή της χρήσης της λέξεως «nationality» στο αγγλικό κείμενο της Συμφωνίας για τον προσδιορισμό των κατοίκων των Σκοπίων. Η λέξη αυτή δεν δηλώνει «ιθαγένεια», όπως υποστηρίζει η ελληνική κυβέρνηση. Την «ιθαγένεια», το δικαίωμα ενός κατοίκου μιας χώρας να φέρει το διαβατήριό της, την αποδίδει η αγγλική λέξη «citizenshiap». Η λέξη «ethnicity», την οποίαν αναφέρει η κυβέρνηση ως τη μόνη που δηλώνει εθνότητα, είναι πράγματι συνώνυμο του «nationality», αλλά δεν χρησιμοποιείται ποτέ σε επίσημα αγγλικά κείμενα. Η λέξη «nationality» χρησιμοποιείται πάντα για την εθνικότητα κάποιου.
3. Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει μακεδονικό έθνος που ομιλεί μακεδονική γλώσσα, εμμέσως πλην σαφώς δέχεται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες όχι μόνο δεν ήταν Ελληνες αλλά δεν ομιλούσαν και ελληνικά!
4. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας ουσιαστικά οι Ελληνες Μακεδόνες μετατρέπονται σε «αποδήμους», σε «διασπορά» των Σκοπίων, είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Αυτό θα γίνει αυτόματα από τη στιγμή που θα αναγνωριστεί κράτος Μακεδόνων. Για το παγκόσμιο κοινό δεν νοείται να υπάρχουν δύο ειδών Μακεδόνες!
Αυτά δυστυχώς θα είναι τα συμπεράσματα όλων εκτός Ελλάδος και δεν θα τα αλλάξουν, οποιεσδήποτε επεξηγηματικές σημειώσεις και αν προστεθούν στο κείμενο της συμφωνίας. Υπενθυμίζω το μεγαλύτερο επιχείρημα των υποστηρικτών της συμφωνίας, ότι παρά το «πρώην» στο όνομα ΠΓΔΜ όλοι «Μακεδονία» έλεγαν τα Σκόπια και Μακεδόνες τους κατοίκους τους, αφού στο προσωρινό όνομα υπήρχε η λέξη Μακεδονία. Η εθελούσια παράδοση των ιστορικών δικαιωμάτων μας στο όνομα Μακεδονία και σε ό,τι αυτό περικλείει δεν έχει προηγούμενο στην ελληνική Ιστορία. Επειδή δε η παράδοση του ονόματος συνοδεύεται και με την αποδοχή μας των τερατογεννημένων «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής εθνότητας», τα αρνητικά επακόλουθα στην Ελλάδα και στο ελληνικό έθνος προβλέπονται καταστρεπτικά.
Η εθελούσια εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 1922 δικαιολογήθηκε από την τότε κυβέρνηση ότι έγινε ως επακόλουθο της αδυναμίας μας από την ήττα του στρατού μας στη Μικρά Ασία, της πίεσης της Γαλλίας και της έλλειψης αρκετής στήριξης από τη Μεγάλη Βρετανία.
Η πρώτη εγκατάλειψη της Βορείου Ηπείρου το 1914 έγινε λόγω εκβιασμού από τους συμμάχους, ενώ η δεύτερη το 1922 μάς επιβλήθηκε από ιταλικά και γαλλικά στρατεύματα. Το 2019 γιατί παραδίδουμε εθελουσίως τη Μακεδονία; Ελπίζω το εθνικό αυτό έγκλημα να αποφευχθεί έστω και την τελευταία στιγμή, γιατί η Ιστορία είναι αμείλικτη!
* Στατιστικός και συγγραφέας που ζει στον Καναδά