Τα εξωτικά νησάκια της Κρήτης που μοιάζουν
με τα Κανάρια νησιά! | Photos
με τα Κανάρια νησιά! | Photos
Τα νησάκια της είναι εξωτικά, με κρυστάλλινα νερά και δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από την Καραϊβική, τα Κανάρια Νησιά ή την Γαλλική Πολυνησία.
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα τρία πιο γνωστά και πιο όμορφα νησάκια της Κρήτης, που δεν είναι άλλα από την Γαύδο στα Χανιά, το Γαϊδουρονήσι (Χρυσή) στο Λασίθι και το Κουφονήσι στο Λασίθι.
Γαύδος
Η
Γαύδος είναι το ονειρεμένο νησί όπου ναυάγησε ο Οδυσσέας τον υποδέχτηκε
η Καλυψώ, το αραξοβόλι των ταξιδιωτών, των εμπόρων της Αφρικής και των
πειρατών, ο τόπος μέθεξης χιλιάδων αναχωρητών του καλοκαιριού. Η Γαύδος
αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, 32 ναυτικά μίλια μακριά από την
Παλιόχωρα, 22 από τη Χώρα Σφακίων και 170 από το Τομπρούκ της Λιβύης.
Είναι μικρό νησί, μόλις 30 τεραγωνικά χιλιόμετρα, με τριγωνικό σχήμα, με
μέγιστο μήκος 10 χιλιόμετρα και πλάτος 5. Οι παραλίες Καραβέ, Κόρφος,
Λακκούδι, Τρυπητή, Μπο, Φετιφέ, Σαρακίνικο, Αγιάννης, Λαυρακάς, Πύργος
και Ποταμός είναι μερικές από τις χάντρες των μαργαριταρένιων ακτών του
νησιού.Η Γαύδος αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, 32 ναυτικά μίλια μακριά από την Παλιόχωρα, 22 από τη Χώρα Σφακίων και 170 από το Τομπρούκ της Λιβύης. Είναι μικρό νησί, μόλις 30 τεραγωνικά χιλιόμετρα, με τριγωνικό σχήμα, με μέγιστο μήκος 10 χιλιόμετρα και πλάτος 5. Οι παραλίες Καραβέ, Κόρφος, Λακκούδι, Τρυπητή, Μπο, Φετιφέ, Σαρακίνικο, Αγιάννης, Λαυρακάς, Πύργος και Ποταμός είναι μερικές από τις χάντρες των μαργαριταρένιων ακτών του νησιού.
Το Καστρί, το Ξενάκι, τα Βατσιανά, η Άμπελος, είναι οι λιγοστοί γραφικοί οικισμοί του. Σκόρπια, πέτρινα μετόχια σ’όλο το νήσι, αφημένα στη φθορά του χρόνου, υπενθυμίζουν στον επισκέπτη παλιές εποχές ακμής και κατοίκησης.
Στο νησί κατοικούν λίγοι μόνιμοι κάτοικοι όλο το χρόνο και οι υποδομές για τους τουρίστες είναι βασικές και λιγοστές. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στη Γαύδο ζούσαν μόνιμα 98 κάτοικοι. Η αλήθεια είναι ότι λιγότεροι από 50 ζουν μόνιμα, αλλά κατά την απογραφή 98 άτομα ήταν στο νησί. Το καλοκαίρι, ο συνολικός πληθυσμός μπορεί να φτάσει τους 3500, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι κατασκηνωτές. Το λιμάνι της Γαύδου είναι η Καραβέ. Η πρωτεύουσα του νησιού είναι το Καστρί, ενώ το νοτιότερο κατοικημένο χωριό του είναι τα Βατσιανά των 23 κατοίκων. Η Γαύδος είναι ψαρότοπος, με λιγοστούς αλλά καλόκαρδους κατοίκους που με καρτερία περιμένουν τις καλύτερες μέρες του καλοκαιριού, να δουν το νησί τους να κατακλύζεται από επισκέπτες.
Γαϊδουρονήσι
H
Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι, βρίσκεται 8 ναυτικά μίλια νότια της Ιεράπετρας
και έχει μήκος που φτάνει τα 5 χλμ. και μέσο πλάτος 1 χλμ. περίπου. Το
ψηλότερο σημείο του νησιού ονομάζεται Κεφάλα, με υψόμετρο 31 μέτρα.Πρόκειται για ένα ακατοίκητο, πανέμορφο νησί, με παραδεισένιες παραλίες. Η εντύπωση που δημιουργείται σε κάποιον που επισκέπτεται τη Χρυσή, είναι ότι βρίσκεται σε κάποιο εξωτικό νησί.
Οι
παραλίες της έχουν λευκή και ξανθή άμμο, ενώ χρωματίζονται ροζ από τα
θραύσματα από κοχύλια που υπάρχουν διάσπαρτα σε πολλά σημεία. Τα νερά
τους είναι κρυστάλλινα και διαυγή με τιρκουάζ απόχρωση.Στη Χρυσή επιβιώνει ένα αρκετά μεγάλο κεδρόδασος, έκτασης 350 στρεμμάτων, με μεγάλους, εντυπωσιακούς κέδρους. Όλο το νησί έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα προστασίας τοπίων φυσικού κάλλους NATURA 2000 και προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία. Έχουν βρεθεί 49 είδη απολιθωμάτων πάνω στα ηφαιστειακά πετρώματα του νησιού.
Κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων, η Χρυσή αποτελούσε ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου αλατιού και πηγή πορφύρας.
Στη δυτική πλευρά του νησιού, μπορείτε να επισκεφθείτε το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Κοντά, επίσης, θα συναντήσετε μια αλυκή, τους λαξευτούς τάφους από τη ρωμαϊκή περίοδο, καθώς και το φάρο και το λιμενοβραχίονα του αρχαίου λιμανιού του νησιού.
Στο νησάκι απαγορεύεται η κατασκήνωση και η είσοδος στο κεδρόδασος, το οποίο σε πολλά σημεία είναι οριοθετημένο με σχοινί. Επίσης, απαγορεύεται η συλλογή κοχυλιών και άμμου.
Για να επισκεφθείτε το νησί, δρομολόγια με καραβάκια πραγματοποιούνται καθημερινά από την Ιεράπετρα, από τα μέσα Μαΐου ως το τέλος Οκτωβρίου. Το ταξίδι διαρκεί λιγότερο από 1 ώρα. Το καραβάκι θα σας αφήσει στο λιμανάκι στα νότια παράλια του νησιού, στη θέση Βουγιού Μάτι. Εκεί υπάρχει μια ταβέρνα.
Δίπλα ακριβώς θα συναντήσετε τη Νότια Παραλία, η οποία έχει ξανθή άμμο και ρηχά, πεντακάθαρα νερά. Σε αυτήν θα βρείτε, εκτός από ομπρέλες, και αρκετούς κέδρους για να χαλαρώσετε στη σκιά τους.
Από τη Νότια Παραλία, ένα μονοπάτι ελίσσεται μέσα από τους αμμόλοφους και διασχίζοντας το νησί, οδηγεί στις παραλίες Μπελεγρίνα, Χατζηβόλακας και Καταπρόσωπο.
Σε απόσταση 5 λεπτών με τα πόδια από την Νότια Παραλία και το λιμάνι του νησιού, βρίσκεται η παραλία Μπελεγρίνα (ή Χρυσή Άμμος). Είναι η δημοφιλέστερη παραλία της Χρυσής και βρίσκεται στις βόρειες ακτές του νησιού.
Κουφονήσι
Το
Κουφονήσι ή Λεύκη είναι ένα μικρό νησί του Λιβυκού πελάγους, 3.5 μίλα
νότια του Ακρωτηρίου Γούδουρα και 10 μίλια νοτιοανατολικά του
Μακρύγιαλου. Το νησί έχει μήκος περίπου 6km, 5.5 km πλάτος και
καταλαμβάνει έκταση 5.25 km².Το Κουφονήσι είναι το μεγαλύτερο νησί ενός συμπλέγματος 5 νησιών: Κουφονήσι, Μακρουλό, Στρογγυλό, Τράχηλα και Μάρμαρα. Το όνομα «Λεύκη» απόδίδεται στην λευκή ανταύγεια των ασβεστόλιθων και της μάργας, ενώ το σημερινό όνομα, Κουφονήσι, λέγεται ότι οφείλεται στα πολλά κοιλώματα και τις σπηλιές που έχουν δημιουργηθεί από την θάλασσα και τη βροχή, σμιλεύοντας τα μαλακά πετρώματα. Η πιο ισχυρή εκδοχή όμως θέλει το όνομα να έρχεται από τα πολλά «κουφά» στο νησί, δηλαδή τα ποντίκια. Το νησί δεν κατοικείται σήμερα, αλλά είναι γεμάτο από ερείπια ανθρώπινης δραστηριότητας που αρχίζει από τους Πρωτομινωικούς χρόνους και φθάνουν μέχρι τα μεταβυζαντινά χρόνια. Οι ντόπιοι αρέσκονται να αποκαλούν το Κουφονήσι τους ως την Δήλο της Κρήτης, λόγω των σημαντικών αρχαιοτήτων που έχουν βρεθεί.
Στο νησάκι υπάρχουν πολύ ωραίες αμμουδερές παραλίες και το μεγαλύτερο μέρος του είναι σκεπασμένο με λεπτή άμμο και το τοπίο δεν διαφέρει πολύ από μια αφρικανική έρημο. Ο Επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την ομορφιά των λευκών πετρωμάτων δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Λυβικού Πελάγους και να απολαύσει την ηρεμία της φύσης κολυμπώντας στα γαλαζοπράσινα νερά του.
Οι
εναλλαγές του τοπίου διατηρούν σε εγρήγορση το μάτι, μεταφέροντας το
βλέμμα από τις απότομες βραχώδεις ακτογραμμές, στις σπηλαιώσεις των
λευκοκίτρινων μαργών και τις αένα μεταβαλλόμενες αμμοθίνες. Η βλάστηση
που επικρατεί είναι χαμηλή, θαμνώδης και στεπική με σπάνια είδη για τον
ελληνικό και κρητικό χώρο. Χαρακτηριστικό είναι το ηλιάνθεμο
(Helianfhemmum stipulalum), το Lygeum spartum (αγρωστώδες της βορείου
Αφρικής) το Austragalus peregrinus (χαρακτηριστικό της νότιας μεσογείου)
και το σπάνιο Erodium classifolium που βρίσκεται στο βορειότερο σημείο
εξάπλωσής του.Στα βόρεια του νησιού, υπάρχει η όμορφη μικρή Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του προστάτη των ναυτικών της περιοχής. Μέχρι το 1976, στο νησί υπήρχαν αιγοπρόβατα που έφερναν οι βοσκοί, ενώ δεν αναφέρεται κανείς οικισμός στο νησί κατά τα νεότερα χρόνια. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο νησί καλλιεργούνταν μεγάλες ποσότητες σιτηρών. Σήμερα το νησί αποτελεί καταφύγιο των ψαράδων στους δυνατούς ανέμους και τη θαλασσοταραχή του Λυβικού.
Τα τελευταία χρόνια αναγνωρίστηκε και μελετήθηκε ο πλούτος της ιστορίας και του περιβάλλοντος του. Η γνώση αυτή και η ομορφιά των νησιών προσφέρονται σήμερα στον επισκέπτη ώς ένα πανάκριβο δώρο που απαιτεί σεβασμό και προστασία. Η πρόσβαση γίνεται με καραβάκι από το Μακρύγιαλό, όταν ο καιρός το επιτρέπει, αλλά η κοντινότερη περιοχή της Κρήτης είναι ο Γούδουρας και ο Αθερινόλακκος (3 μίλια). Αν έχετε δική σας βάρκα, πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικοί γιατί το νησί περιτριγυρίζεται από πάρα πολλές ξέρες, κάνοντας το πραγματικό ναρκοπέδιο για τα σκάφη.
Η περιδιάβαση στο νησί είναι ευκολότερη και γρηγορότερη μέσω των μονοπατιών που υπάρχουν , η μέγιστη απόσταση δεν ξεπερνά τη μια ώρα περπάτημα, ενώ καλό είναι ο επισκέπτης να έχει μαζί του πόσιμο νερό, καθώς και οτιδήποτε χρειάζεται για μια ημέρα σε ένα ζεστό, ξηρό μέρος, χωρίς σκιά και χωρίς καμία υποδομή.
Με πληροφορίες από cretanbeaches.com/destinationcrete.gr/