Στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα
Τώρα θα προσπαθήσω να μπω για λίγο στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα, γιατί είναι καλή φάση να περνάς και καμιά βόλτα από τα μυαλά των άλλων.
Λοιπόν, είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, είμαι πρωθυπουργός της Ελλάδας, δεν έχω κάνει τίποτα από όσα έλεγα, κάνω αυτά που έκαναν και οι προηγούμενοι και θα συνεχίσουν να κάνουν οι επόμενοι.
Έχω κάνει κι ένα δημοψήφισμα, ήθελα να βγει το ΝΑΙ -για να μην έχω ευθύνη- αλλά, και καλά, στήριζα το ΝΑΙ, οι Έλληνες δεν τσίμπησαν και ψήφισαν ΟΧΙ αλλά εγώ το έκανα ΝΑΙ γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Αν τηρούσα το ΟΧΙ, θα μας ξέσκιζαν οι Γερμαναράδες.
Οι Έλληνες δεν διαμαρτυρήθηκαν που έκανα το ΟΧΙ τους ΝΑΙ, οπότε εγώ έκανα πάλι εκλογές και με έκαναν πάλι πρωθυπουργό, αν και σχεδόν οι μισοί Έλληνες δεν πήγαν στις κάλπες γιατί αυτοί οι μισοί ξέρουν πως οι εκλογές δεν έχουν καμία σημασία στα προτεκτοράτα.
Γενικά, τα πράγματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πήγαν όπως τα περίμενα.
Αντί να αλλάξω εγώ την Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλαξε η Ευρωπαϊκή Ένωση εμένα.
Καλά, δεν ήμουν και κάνας φανατικός, εγώ την καρέκλα ήθελα. Να μου ανοίγουν την πόρτα της λιμουζίνας και να γουστάρω.
Αλλά τι φασισταριά είναι αυτοί οι Ευρωπαίοι, ρε παιδιά;
Ο ένας είναι πιο δεξιός από τον άλλον.
Και τώρα, οι δεξιοί στην Γαλλία και αλλού, για να μην βγει η Ακροδεξιά στην κυβέρνηση, γίνονται αυτοί ακροδεξιοί.
Και οι Γάλλοι θα ψηφίσουν τους δεξιούς ακροδεξιούς και τους ακροδεξιούς. Φασισταριά και οι Γάλλοι.
Τι να κάνω κι εγώ, κάθομαι εδώ και περιμένω να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αφού δεν την άλλαξα εγώ, θα διαλυθεί από τους ακροδεξιούς.
Εν τω μεταξύ, προσπαθώ να στείλω κάνα μήνυμα στους Έλληνες πως δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα, όπως δεν μπορεί καμία ελληνική κυβέρνηση.
Παιδιά, σε προτεκτοράτο ζείτε και γουστάρετε κιόλας. Εγώ θα σας σώσω; Αφού την γουστάρετε τη σκλαβιά.
Για να δείξω κάποια αντίδραση, πήγα στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο.
Πήγα στην Κούβα, χωρίς να πάρω άδεια από την Άνγκελα Μέρκελ.
Έσπασε τα τηλέφωνα η Μέρκελ αλλά εγώ δεν το σήκωνα.
Το σήκωσα όταν πια ήμουν στην Αβάνα και έκανα πως είχε κακό σήμα.
«Έλα Άνγκελα, δεν σε ακούω καλά. Αυτοί οι κομμουνιστές, βρε παιδί μου, ούτε τηλέφωνα δεν μπορούν να βάλουν. Δεν στέλνεις τη Siemens και στην Αβάνα, για να έχει σήμα καμπάνα;»
Έβγαλα ένα λόγο στη μνήμη του Φιντέλ Κάστρο πολύ ωραίο.
Σχεδόν τα πίστεψα κι εγώ αυτά που έλεγα.
Αυτός ο μπαγάσας ο λογογράφος μου, όταν έχει κέφια, κεντάει.
Πήγα στην Κούβα για εκδρομή αλλά και για να δείξω στους Έλληνες πως, αν γουστάρουν ανεξάρτητη Ελλάδα, η μόνη λύση είναι να πάρουν τα όπλα.
Οι Έλληνες νομίζουν πως θα ελευθερωθεί η Ελλάδα με εκλογές. Εντάξει, κάποιοι πολεμούν σκληρά από το μετερίζι του Facebook.
Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα έγινε ΝΑΙ, όλοι οι νόμοι της Βουλής έρχονται από τις Βρυξέλλες αλλά οι Έλληνες χαμπάρι δεν έχουν πάρει.
Εντελώς καθυστερημένοι.
Οι Έλληνες νομίζουν πως αυτοί έχουν δημοκρατία και πως οι Κουβανοί έχουν δικτατορία.
Τους έχουν πάρει τη χώρα, ακόμα και τα τρισέγγονά τους θα είναι δούλοι αλλά κάνουν κριτική στους Κουβανούς και στο Σύνταγμα της Κούβας.
Δεν βλέπουν πως το Σύνταγμα της Ελλάδας έχει αντικατασταθεί από το Μνημόνιο. Για το Σύνταγμα της Κούβας νοιάζονται.
Μιλάμε για ζώα.
Άσε που είναι και ρατσιστές.
«Ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που πήγε στην κηδεία του Κάστρο ήταν ο Τσίπρας» λένε και αισθάνονται μειονεκτικά στην Ευρώπη.
Βρε ζώα, αφενός δεν είμαι ηγέτης -γιατί δεν αποφασίζω για τίποτα στο προτεκτοράτο ούτε εγώ ούτε εσείς- και αφετέρου ποιοι θέλατε να πάνε στην κηδεία του Κάστρο; Τα φασισταριά που σας ξεσκίζουν; Πόσο γκάου είστε;
Οι Έλληνες νομίζουν πως είναι καλύτεροι από τους Κουβανούς και από τους άλλους λαούς της Λατινικής Αμερικής.
Την έχουν δει Ευρωπαίοι οι Έλληνες.
Τους ετοιμάζω τώρα έναν Κυριάκο Μητσοτάκη να αισθανθούν ακόμα πιο Ευρωπαίοι.
Θα τους φορέσει ο Κυριάκος το τέταρτο Μνημόνιο ασάλιωτο.
Λίγους μήνες μετά τις εκλογές, οι Έλληνες θα με ζητάνε σαν τρελοί.
Τσίπρας θα λένε και θα κλαίνε.
Κι εγώ θα έρθω πάλι να τους παρηγορήσω.
Hasta la καρέκλα siempre!