(Του απεσταλμένου μας Ορέστη ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ).
"...η απλή καταγραφή της δραστηριότητας των ΜΚΟ στην «καθημερινότητα» του νησιού, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ στο Μεταναστευτικό, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πλήθους ερωτημάτων, όσον αφορά στον έλεγχο, στο συντονισμό και κυρίως στη χρηματοδότηση όλου αυτού του πλήθους «εθελοντών» και εθελοντών που έχουν κατακλύσει τη Λέσβο και δρα «κρυμμένο» μέσα στο κύμα της γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης που έχει φουντώσει τόσο στη Λέσβο, όσο και στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου.
"...«Το "θέμα" είναι στις ομάδες, αλλά και στο κράτος που απλά δεν ρωτάει», μάς λέει η Ε.Κ., γιατρός στο ΠΕΔΥ της Μυτιλήνης, που έφτασε στο νησί μόλις η ροή των προσφύγων και των μεταναστών άρχισε να κάνει την εμφάνισή τηε και έζησε από «μέσα» τις ΜΚΟ. «Με τις ΜΚΟ υπήρξε μια εισροή χρημάτων που δεν θα υπήρχε από το κράτος ποτέ», συμπληρώνει για να τονίσει με νόημα ότι «οι ΜΚΟ είναι μη κυβερνητικές, όχι μη κερδοσκοπικές, οργανώσεις»...."
"....Η «σκοτεινή» δράση των ΜΚΟ έρχεται να βάλει ένα λιθαράκι στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, που θέλει τους πρόσφυγες εγκλωβισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να περιμένουν πότε οι αστικές τάξεις της ΕΕ θα θελήσουν φτηνό εργατικό δυναμικό και τους μετανάστες να απελαύνονται με συνοπτικές διαδικασίες. Η δράση των ΜΚΟ, στις ακτές των νησιών, στην υποδοχή, στην πρώτη φροντίδα και τη μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών έρχεται να νομιμοποιήσει το δουλεμπόριο, το οποίο συνεχίζεται απρόσκοπτα. Να δημιουργήσει μια «μαγική εικόνα», όπου οι στρατιές ξεριζωμένων από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, «περνάνε και χάνονται», μακριά από το λαό, να φτιάξει μια εικόνα «συνήθειας» στο δράμα των προσφύγων και μεταναστών...."
Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε την προηγούμενη βδομάδα στη Λέσβο, στο πλαίσιο περιοδείας του Νίκου Σοφιανού μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Είδαμε από κοντά την κατάσταση που επικρατεί, το ποιος κάνει κουμάντο, το πώς οι πρόσφυγες και μετανάστες είναι εγκλωβισμένοι και διαβιούν στους χώρους υποδοχής χωρίς να γνωρίζουν τι θα γίνει. Και, βέβαια, πήραμε μια καλή γεύση από τη δράση των ΜΚΟ στο νησί.
Δεν είναι υπερβολή, αλλά οι νησιώτες (ακόμη και ο δήμος, που αναλαμβάνει πλέον την κατάσχεση των λέμβων), καταλαβαίνουν πού θα βγει η επόμενη λέμβος από το συνωστισμό των ΜΚΟ στην παραλία, προτού καν η λέμβος εμφανιστεί στον ορίζοντα... Και βέβαια, το ερώτημα που δημιουργείται είναι «ποιος ενημερώνει ποιον», για το πού και πότε θα βγουν οι βάρκες.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρά τα επανειλημμένα ερωτήματα, σε όλες τις Αρχές (Δήμος, Περιφέρεια, Λιμενικό, Αστυνομία), κανείς δεν έχει τον ακριβή αριθμό των ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρο το νησί. Οσον αφορά στις ίδιες τις ΜΚΟ, η ομερτά για το ποιόν τους είναι το πρώτο πράγμα που εμφυσούν σε όποιον θελήσει να προσφέρει και να βοηθήσει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες μέσω των ΜΚΟ (καθώς δεν υπάρχει κάποια άλλη οργανωμένη δομή από το κράτος), με τα στόματα να παραμένουν ερμητικά κλειστά και η καχυποψία να διαδέχεται την εχθρότητα σε κλάσματα δευτερολέπτου, ειδικά αν αυτός που ρωτάει δηλώνει δημοσιογράφος ή ακόμα και στέλεχος του ΚΚΕ.Το πλέγμα δράσης και αλληλεπίδρασης αυτών των οργανώσεων γίνεται αντιληπτό, αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν ΜΚΟ, που χρηματοδοτούν άλλες ΜΚΟ, προκειμένου να συντηρούν στο νησί τα μέλη τους, να νοικιάζουν τα σπίτια για τη στέγαση των μελών, αλλά και μεταναστών, να νοικιάζουν τα οχήματα για τις μετακινήσεις τους, αλλά και τη μισθοδοσία των υπαλλήλων τους. Εξάλλου, με μια πολύ καλά προσεγμένη, πολύμορφη ροή χρημάτων (δωρεές, επιχορηγήσεις, χορηγία υλικών), προς τους φορείς του Δημοσίου, οι ΜΚΟ φροντίζουν να διατηρούν το καλό τους προφίλ, αλλά παράλληλα να κλείνουν και στόματα.
Παρ' όλα αυτά, και ενώ φορείς του νησιού ήδη αρχίζουν και εγείρουν ερωτήματα, τίποτα δεν εμποδίζει τις ΜΚΟ να στήνουν τους δικούς τους καταυλισμούς «υποδοχής και περίθαλψης μεταναστών». Στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, που βρίσκεται στην καρδιά του προσφυγικού ρεύματος, οι ακτές του νησιού, γεμάτες σωσίβια, ναυάγια και προσωπικά αντικείμενα των προσφύγων και μεταναστών, εναλλάσσονται με τις άσπρες σκηνές και τα κοντέινερ των καταυλισμών των ΜΚΟ, που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, εν μια νυκτί, με εξοπλισμό αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς τις απαιτούμενες άδειες, χωρίς να υπάρχει καταγραφή τού τι γίνεται μέσα στους καταυλισμούς αυτούς, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο του προσωπικού που επιφορτίζεται με την ιατρική, ψυχολογική στήριξη και μέριμνα των προσφύγων και μεταναστών.
Παράλληλα, αν και όλοι οι καταυλισμοί χαρακτηρίζονται ως «ενδιάμεσοι σταθμοί», ως σημεία «προσωρινής στέγασης», ως «έκτακτο μέτρο», η πλειονότητα των εγκαταστάσεων αυτών δημιουργείται με μόνιμες υποδομές και μόνο πρόχειρες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Η «σκοτεινή» δράση των ΜΚΟ έρχεται να βάλει ένα λιθαράκι στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, που θέλει τους πρόσφυγες εγκλωβισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να περιμένουν πότε οι αστικές τάξεις της ΕΕ θα θελήσουν φτηνό εργατικό δυναμικό και τους μετανάστες να απελαύνονται με συνοπτικές διαδικασίες. Η δράση των ΜΚΟ, στις ακτές των νησιών, στην υποδοχή, στην πρώτη φροντίδα και τη μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών έρχεται να νομιμοποιήσει το δουλεμπόριο, το οποίο συνεχίζεται απρόσκοπτα. Να δημιουργήσει μια «μαγική εικόνα», όπου οι στρατιές ξεριζωμένων από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, «περνάνε και χάνονται», μακριά από το λαό, να φτιάξει μια εικόνα «συνήθειας» στο δράμα των προσφύγων και μεταναστών.