“Εμφύλιος” στον ΣΥΡΙΖΑ – Νέες βολές Ζωής - Βαρουφάκη κατά Τσίπρα – Αποφασισμένος ο πρωθυπουργός να ξεκαθαρίσει... τους λογαριασμούς
Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου 2015 21:53
Να γιατί δεν μου αρέσει πιά ο κ. Βαρουφάκης !
Ο κ. Βαρουφάκης θα μπορούσε να γίνει ή να είναι <Ωραίος ως Έλλην>. Θα μπορούσε να είναι ή να εξελιχθεί σε κεφάλαιο αυτού του Τόπου. Γιατί ο αληθινός πλούτος είναι ο 'Ανθρωπος, η Στιγμή του στον χωροχρόνο , τον λεγόμενο πιά και matrix, αλλά προφανώς και πάνω απ' όλα η Διάδραση του , το αποτέλεσμα της λειτουργίας της Στιγμής και της Συνειδητότητας του Ανθρώπου μέσα και πάνω στον Χωροχρόνο . Αυτή η Διάδραση και μόνο θα δώσει νόημα σε όλον τον εσμό υλικών, πετρωμάτων, αερίων , ορίων, αέρος , υδάτων, νομοθετημάτων κ.ο.κ.
Ο <Ωραίος ως 'Ελλην> ... λένε πως γνωρίζει (γνώριζε) από πριν, με μιαν ακρίβεια αφάνταστη, τη μέρα, την ώρα, το δευτερόλεφτο ακόμη:τη στιγμή, Της Μάχης της μεγάλης που είναι (είτανε ) γι’ αυτόνα μόνο...
... λένε Πώς ο <Ωραίος σαν 'Ελλην> , τις ξεγέλαγε, γαλήνιος, των Ιησουιτώνε και του ελεεινού Φιλιππουπολίτη τις απαίσιες πλεχτάνες!...
...λένε πως ο < Ωραίος σαν 'Ελλην> ενέχει στην ψυχοσύνθεση και κόσμοαντίληψή του ...όλα εκείνα τα στοιχεία που τόσο παραστατικά
απέδωσε ο Περικλής στον Επιτάφιο λόγο του:
την ψυχική γενναιότητα μπροστά σε κινδύνους διεξοδικά μελετημένους...
Η ακόλουθη αντίληψη λοιπόν μοιάζει να είναι 'διεξοδικά μελετημένη';:
"Αμέσως μετά ο Γ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει τι είχαν συμφωνήσει με τον Τσίπρα στην περίπτωση που εκβιαστούν από τους εταίρους, ότι δηλαδή θα συμβιβαστούν όμως μετά θα παραιτηθεί η κυβέρνηση και θα παραδώσει την εξουσία στα κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια...."!!!!
Πού το είδε γραμμένο ότι έτσι, ελαφρά τη καρδία, τα κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια θα δεχθούν να δουλέψουν πάνω σε μιά τέτοια, τοιουτοτρόπως κτηθείσα συμφωνία; Και με τι είδους δυναμική στην Βουλή, αφού είναι πρόσφατη η καθαρή τους μειοψηφία; Και με τι είδους πιθανή Συνταγματική ή ηθική εκτροπή;
Πού το είδε αποδεκτό ότι ο λαός πού εδωσε 62% κατάφασης σε έναν Συγκεκριμένον Πολιτικό κατά την χρονική στιγμή t, θα είναι χαλαρός και πρόθυμος να δεί άλλους να τον ηγεμονεύουν, όλως αιφνιδίως , την χρονική στιγμή t+1!
Δεν θα είναι αυτό ένα είδος αταξίας ταραχογενεσιουργού;Και ποιός δεν γνωρίζει ότι οι κοινωνικο-οικονομικές ταραχές τρέφονται με αίμα ;
Και ποιός είναι αυτός που δεν γνωρίζει ότι στην αναμπουμπούλα οι δύο λύκοι χαίρονται και ο εσωτερικός και ο εξωτερικός;
Και ποιός είναι αυτός που δεν βλέπει ότι πρόκειται περί ενος 'εξοντωτικού' και 'τοξικού δανεισμού'; Κανείς!
'Ομως γιά μιά εναλλακτική λύση 'Δραχμής' ή οποιαδήποτε άλλη, θάπρεπε να έχει προυπάρξει μιά προεργασία και προενημέρωση και προετοιμασία των κοινωνικών στρωμάτων.
Ποιός είναι αυτός που δεν ξέρει ότι οι άνθρωποι αντιδρούν με φόβο και χαοτικά κάτω από το καθεστώς οξείας κι απότομης αλλαγής στην ζωή τους;
'Ολοι θέλουμε να κολυμπήσουμε στα γαλανά νερά! Κατά προτίμηση όμως εφ' όσον έχουμε εκπαιδευθεί στο κολύμπι.
Το περίφημο 'timing-timing-timing' και 'location-location-location' know-how , η γνώση δηλ. της 'μοναδικής νικηφόρου στιγμής, της συγκεκριμένης μάχης' ειναι προαπαιτούμενο γιά κάποιον που ολοφάνερα επιδιώκει να το παίζει < Ωραίος σαν Έλληνας> .
Αυτός λοιπόν, καθόλου δεν καταδέχεται διχαστικές ευτέλειες, αλλά αντίθετα, ενωτικά, πειθαρχημένα , με ορθή κρίση και με αγαπητικό σεβασμό γιά τον Άνθρωπο , αναλαμβάνει συνεργατικά την όποια δράση θεωρεί απαραίτητη γιά το σύνολο.
Αν αυτός ο ηγεμών θέλει στ' αλήθεια να προσφέρει υπηρεσίες πρέπει οπωσδήποτε να μην ξεχνά και τον 'Κύκλο με την κιμωλία ' του. Πρέπει να αγαπάει το καθήκον της προσφοράς στον 'Ανθρωπο πιο πολύ ακόμα κι απ' αυτό που θεωρεί λογικό , εγκεφαλικά αστραφτερό, δίκαιο ή ευπρεπές.
Τι θα λέγαμε γιά τον Σωκράτη σήμερα αν δεν είχε σοφά και αγαπητικά επιλέξει την ώρα και την τελική μάχη του γιά την Αλήθεια!
Και τι θα λέγαμε γιά την μάννα που θα προτιμούσε να αφήσει να πεθάνει το παιδί της επειδή δεν μπορεί να το έχει γιατί ο νόμος το δίνει σε κάποιαν ξένη γυναίκα ;
Η μέχρι τώρα Διάδραση του κ. Βαρουφάκη με τον Ελληνικό Χωροχρόνο δεν είναι αγαπητική.
Θα ευχόμουν να αλλάξει! μ.λ.π.
Το παρασκήνιο που προηγήθηκε του ανασχηματισμού - Ποιοι αρνήθηκαν τη θέση που τελικά ανέλαβε ο Παύλος ΧαϊκάληςΗ ακόλουθη αντίληψη λοιπόν μοιάζει να είναι 'διεξοδικά μελετημένη';:
"Αμέσως μετά ο Γ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει τι είχαν συμφωνήσει με τον Τσίπρα στην περίπτωση που εκβιαστούν από τους εταίρους, ότι δηλαδή θα συμβιβαστούν όμως μετά θα παραιτηθεί η κυβέρνηση και θα παραδώσει την εξουσία στα κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια...."!!!!
Πού το είδε γραμμένο ότι έτσι, ελαφρά τη καρδία, τα κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια θα δεχθούν να δουλέψουν πάνω σε μιά τέτοια, τοιουτοτρόπως κτηθείσα συμφωνία; Και με τι είδους δυναμική στην Βουλή, αφού είναι πρόσφατη η καθαρή τους μειοψηφία; Και με τι είδους πιθανή Συνταγματική ή ηθική εκτροπή;
Πού το είδε αποδεκτό ότι ο λαός πού εδωσε 62% κατάφασης σε έναν Συγκεκριμένον Πολιτικό κατά την χρονική στιγμή t, θα είναι χαλαρός και πρόθυμος να δεί άλλους να τον ηγεμονεύουν, όλως αιφνιδίως , την χρονική στιγμή t+1!
Δεν θα είναι αυτό ένα είδος αταξίας ταραχογενεσιουργού;Και ποιός δεν γνωρίζει ότι οι κοινωνικο-οικονομικές ταραχές τρέφονται με αίμα ;
Και ποιός είναι αυτός που δεν γνωρίζει ότι στην αναμπουμπούλα οι δύο λύκοι χαίρονται και ο εσωτερικός και ο εξωτερικός;
Και ποιός είναι αυτός που δεν βλέπει ότι πρόκειται περί ενος 'εξοντωτικού' και 'τοξικού δανεισμού'; Κανείς!
'Ομως γιά μιά εναλλακτική λύση 'Δραχμής' ή οποιαδήποτε άλλη, θάπρεπε να έχει προυπάρξει μιά προεργασία και προενημέρωση και προετοιμασία των κοινωνικών στρωμάτων.
Ποιός είναι αυτός που δεν ξέρει ότι οι άνθρωποι αντιδρούν με φόβο και χαοτικά κάτω από το καθεστώς οξείας κι απότομης αλλαγής στην ζωή τους;
'Ολοι θέλουμε να κολυμπήσουμε στα γαλανά νερά! Κατά προτίμηση όμως εφ' όσον έχουμε εκπαιδευθεί στο κολύμπι.
Το περίφημο 'timing-timing-timing' και 'location-location-location' know-how , η γνώση δηλ. της 'μοναδικής νικηφόρου στιγμής, της συγκεκριμένης μάχης' ειναι προαπαιτούμενο γιά κάποιον που ολοφάνερα επιδιώκει να το παίζει < Ωραίος σαν Έλληνας> .
Αυτός λοιπόν, καθόλου δεν καταδέχεται διχαστικές ευτέλειες, αλλά αντίθετα, ενωτικά, πειθαρχημένα , με ορθή κρίση και με αγαπητικό σεβασμό γιά τον Άνθρωπο , αναλαμβάνει συνεργατικά την όποια δράση θεωρεί απαραίτητη γιά το σύνολο.
Αν αυτός ο ηγεμών θέλει στ' αλήθεια να προσφέρει υπηρεσίες πρέπει οπωσδήποτε να μην ξεχνά και τον 'Κύκλο με την κιμωλία ' του. Πρέπει να αγαπάει το καθήκον της προσφοράς στον 'Ανθρωπο πιο πολύ ακόμα κι απ' αυτό που θεωρεί λογικό , εγκεφαλικά αστραφτερό, δίκαιο ή ευπρεπές.
Τι θα λέγαμε γιά τον Σωκράτη σήμερα αν δεν είχε σοφά και αγαπητικά επιλέξει την ώρα και την τελική μάχη του γιά την Αλήθεια!
Και τι θα λέγαμε γιά την μάννα που θα προτιμούσε να αφήσει να πεθάνει το παιδί της επειδή δεν μπορεί να το έχει γιατί ο νόμος το δίνει σε κάποιαν ξένη γυναίκα ;
Η μέχρι τώρα Διάδραση του κ. Βαρουφάκη με τον Ελληνικό Χωροχρόνο δεν είναι αγαπητική.
Θα ευχόμουν να αλλάξει! μ.λ.π.
- Επίθεση κατά Αλέξη Τσίπρα από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη - Πλέον όλα είναι ανοιχτά για πρόωρες εκλογές
- Ο Γιάνης Βαρουφάκης επιτίθεται στον πρωθυπουργό γιατί δεν... παραιτήθηκε η κυβέρνηση "όπως είχαν συμφωνήσει"
- Ως "εργαλείο εξόντωσης, δολοφονίας όχι μόνο της κοινωνίας αλλά και της Δημοκρατίας" χαρακτηρίζει τη συμφωνία - μνημόνιο η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Πολλά ήταν τα τηλεφωνήμα που προηγήθηκαν του ανασχηματισμού και η επιλογή που δυσκόλεψε περισσότερο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα είναι αυτή του υφυπουργού Εργασίας, πόστο που τελικά κατέληξε στον Παύλο Χαϊκάλη μετά από απανωτές αρνήσεις.
Σύμφωνα με το Mega, την πρόταση αρνήθηκαν εκτός από τον Αλέξη Μητρόπουλο, ο Γιώργος Βαρεμένος και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ενώ με δυσκολία δέχτηκε την αλλαγή του υπουργείου και ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
«Το μνημόνιο που συγκροτήθηκε ως πλαίσιο αποπληρωμής ενός χρέους που δεν έπρεπε να αναλάβει να αποπληρώσει το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός αποτελεί εργαλείο εξόντωσης, δολοφονίας όχι μόνο της κοινωνίας αλλά και της Δημοκρατίας. Προωθείται μέσα από αντιδημοκρατικές μεθόδους όπως είναι η παράκαμψη του κοινοβουλίου»,τόνισε η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου σε ομιλία της για το ελληνικό χρέος, σε πανεπιστήμιο.
Με λόγια γλυκά αλλά χειρότερα από μαχαιριές ο Γ. Βαρουφάκης απαντά – επιτίθεται στον Πρωθυπουργό με άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου του ο πρωην υπουργός Οικονομικών βάζει στο ίδιο τσουβάλι με τον Γ. Παπακωνσταντίνου του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως ο ''Αλέξης Τσίπρας με τίμησε επιστρατεύοντάς με για έναν λόγο: μια πολύ συγκεκριμένη θεώρηση περί της κρίσης που βασίζεται στην απόρριψη του δόγματος Παπακωνσταντίνου, ότι δηλαδή μεταξύ της άτακτης χρεοκοπίας και του τοξικού δανεισμού, ο τοξικός δανεισμός είναι πάντα προτιμότερος''.
Άρα αφού στο τέλος ο Τσίπρας προτίμησε τη συμφωνία αντί της χρεοκοπίας οι συνειρμοί είναι αυτόματοι, και δεν χρειάζεται να τους αναφέρει ο Βαρουφάκης.
Αμέσως μετά ο Γ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει τι είχαν συμφωνήσει με τον Τσίπρα στην περίπτωση που εκβιαστούν από τους εταίρους, όι δηλαδή θα συμβιβαστούν όμως μετά θα παραιτηθεί η κυβέρνηση και θα παραδώσει την εξουσία στα κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια.
Όμως ο Γ. Βαρουφάκης επανέρχεται στο Grexit χωρίς να προφέρει τη λέξη. Γιατί πως αλλιώς μπορεί κανείς να ερμηνεύσει την πρόταση στο άρθρο του που λέει: «Υπήρχε εναλλακτική;» μας ρώτησε ο πρωθυπουργός την Τετάρτη. Κρίνω πως, ναι, υπήρχε. Ομως δεν θα πω άλλα γι' αυτό εδώ. Δεν είναι της στιγμής.
Διαβάστε τα κυριότερα αποσπάσματα του άρθρου του Γ. Βαρουφάκη στην Εφημερίδα των Συντακτών:
Βαρουφάκης: Γιατί καταψήφισα
Από την αρχή γνωρίζαμε πόσο αδίστακτοι ήταν |
Στην πολιτική αποφάσισα να εισέλθω για έναν λόγο: για να σταθώ δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα στον αγώνα εναντίον της χρεοδουλοπαροικίας. Από τη μεριά του, ο Αλέξης Τσίπρας με τίμησε επιστρατεύοντάς με για έναν λόγο: μια πολύ συγκεκριμένη θεώρηση περί της κρίσης που βασίζεται στην απόρριψη του δόγματος Παπακωνσταντίνου, ότι δηλαδή μεταξύ της άτακτης χρεοκοπίας και του τοξικού δανεισμού, ο τοξικός δανεισμός είναι πάντα προτιμότερος.
Πρόκειται για δόγμα που απέρριπτα ως πάγια απειλή που στόχο είχε την επιβολή, διά του πανικού, πολιτικών οι οποίες εγγυώνται τη μόνιμη χρεοκοπία και, εν τέλει, τη χρεοδουλοπαροικία. Την Τετάρτη το βράδυ, στη Βουλή, κλήθηκα να επιλέξω μεταξύ του (α) να ενστερνιστώ το εν λόγω δόγμα, υπερψηφίζοντας την κύρωση του κειμένου που πραξικοπηματικά και με απερίγραπτη βαναυσότητα επέβαλαν στον Αλέξη Τσίπρα οι «εταίροι» στο Euro Summit και (β) να πω «όχι» στον πρωθυπουργό μου.
«Είναι αληθινός ή πλαστός ο εκβιασμός;» μας ρώτησε ο πρωθυπουργός, εκφράζοντας έτσι το ειδεχθές συνειδησιακό δίλημμα όλων μας, και του ίδιου. Προφανώς ο εκβιασμός ήταν αληθινός. Πρώτη φορά ένιωσα την «αλήθεια» του στο γραφείο μου όταν την 30ή Ιανουαρίου ο κ. Ντάισελμπλουμ με επισκέφτηκε για να με θέσει προ του διλήμματος «Μνημόνιο ή κλειστές τράπεζες». Από την αρχή γνωρίζαμε πόσο αδίστακτοι ήταν οι δανειστές. Και αποφασίσαμε αυτό που λέγαμε ξανά και ξανά ο ένας στον άλλον τις μακρές μέρες και νύχτες του Μαξίμου:
Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να φέρουμε μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία. Θα συμβιβαστούμε χωρίς να καταλήξουμε συμβιβασμένοι. Θα υποχωρήσουμε όσο χρειαστεί για να επιτευχθεί μια συμφωνία-επίλυση εντός της ευρωζώνης. Ομως αν ηττηθούμε από την καταστροφική λογική των μνημονίων, θα παραδώσουμε το κλειδί των γραφείων μας σε εκείνους που τα πιστεύουν – να έρθουν εκείνοι να τα εφαρμόσουν, με εμάς και πάλι στους δρόμους.
«Υπήρχε εναλλακτική;» μας ρώτησε ο πρωθυπουργός την Τετάρτη. Κρίνω πως, ναι, υπήρχε. Ομως δεν θα πω άλλα γι' αυτό εδώ. Δεν είναι της στιγμής. Σημασία έχει μόνο ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος ο πρωθυπουργός έκρινε πως δεν υπήρχε εναλλακτική. Γι' αυτό παραιτήθηκα, ώστε να τον διευκολύνω να μεταβεί στις Βρυξέλλες για να φέρει πίσω τους βέλτιστους όρους που μπορούσε να φέρει. Οχι όμως και για να τους εφαρμόσουμε εμείς όποιοι και να ήταν!
Ο πρωθυπουργός, στην Κ.Ο. της Τετάρτης, μας ζήτησε να αποφασίσουμε μαζί, να μοιραστούμε την ευθύνη. Πολύ σωστά. Πώς όμως; Μία λύση ήταν να εφαρμόσουμε, όλοι μαζί, αυτό που λέγαμε και ξαναλέγαμε ότι θα κάναμε σε περίπτωση ήττας. Θα λέγαμε ότι υποταχθήκαμε, φέραμε συμφωνία που εμείς κρίνουμε μη βιώσιμη, και ζητάμε από πολιτικούς, όλων των κομμάτων, που την θεωρούν τουλάχιστον εν δυνάμει βιώσιμη, να σχηματίσουν κυβέρνηση και να την εφαρμόσουν.
Η δεύτερη λύση ήταν αυτή που προέκρινε ο πρωθυπουργός: Να παραμείνει ζωντανή η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, έστω εφαρμόζοντας μια συμφωνία- προϊόν εκβιασμού που ο ίδιος ο πρωθυπουργός κρίνει ότι είναι ανεφάρμοστη.
newsit
ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ
ΜΠΟΛΙΒΑΡ (απόσπασμα)
ΜΠΟΛΙΒΑΡ (απόσπασμα)
Μπολιβάρ! Κράζω τ΄ όνομά σου ξαπλωμένος στην κορυφή του Έρε,
Την πιο ψηλή κορφή της νήσου Ύδρας.
Από δω η θέα εκτείνεται μαγευτική μέχρι των νήσων του Σαρωνικού, τη Θήβα,
Μέχρι κει κάτω, πέρα απ’ τη Μονεμβασιά, το τρανό Μισίρι,
Αλλά και μέχρι τον Παναμά, της Γουατεμάλας, της Νικαράγουα, του Οντουράς, της Αιτής,
του Σαν Ντομίνγκο, της Βολιβίας, της Κολομβίας,
του Περού, της Βενεζουέλας, της Χιλής, της
Αργεντινής, της Βραζιλίας, Ουρουγουάη, Παραγουάη, του Ισημερινού ακόμη
και του Μεξικού.
Μ’ ένα σκληρό λιθάρι χαράζω τ’ όνομά σου πάνω στην πέτρα,
νάρχουνται αργότερα οι άνθρωποι να προσκυνούν.
Τινάζονται σπίθες καθώς χαράζω –έτσι είτανε, λεν, ο Μπολιβάρ- και παρακολουθώ
Το χέρι μου καθώς γράφει, λαμπρό μέσα στον ήλιο.
Είδες για πρώτη φορά το φως στο Καρακάς. Το φως το δικό σου,
Μπολιβάρ, γιατί ως νάρθης η Νότια Αμερική ολόκληρη είτανε βυθισμένη στα πικρά σκοτάδια.
Τ’ όνομά σου τώρα είναι δαυλός αναμμένος, που φωτίζει την Αμερική, και τη Βόρεια και τη Νότια και την οικουμένη!
Οι ποταμοί Αμαζόνιος και Ορινόκος πηγάζουν απ’ τα μάτια σου.
Τα ψηλά βουνά έχουν τις ρίζες στο στέρνο σου,
Η οροσειρά των Άνδεων είναι η ραχοκοκαλιά σου.
Στην κορφή της κεφαλής σου, παλληκαρά, τρέχουν τ’ ανήμερα άτια και τ’ άγρια βόδια,
Ο πλούτος της Αργεντινής.
Πάνω στην κοιλιά σου εκτείνονται οι απέραντες φυτείες του καφφέ.
Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουν το παν,
Από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
Ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού και ξερνάνε στα ουράνια την οργή τους,
Σειούνται τα χώματα παντού και τρίζουν τα εικονίσματα στην Καστοριά,
Τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας (…)
1."....Χρησιμοποιώντας το νοτιοαμερικάνο επαναστάτη Σιμόν Μπολιβάρ
(1783-1830), ο ποιητής μιλά για την Ελλάδα, για τους ήρωές της,
παραπέμποντας στο Ρήγα Φεραίο και τον Άρη Βελουχιώτη. Αλλά ο Μπολιβάρ
μπορεί να είναι και ο Λένιν και ο Ροβεσπιέρος ακόμη. Άνθρωποι τους
οποίους θαύμαζε ο Εγγονόπουλος και θα ήθελε να μιλήσει γι’ αυτούς.
Πουθενά, όμως, δε λέει ο ίδιος σε ποιον συγκεκριμένα αναφέρεται...."
Στράτος Κερσανίδης
ΕΞΩΣΤΗΣ 17/11/19952. Κι εδώ πρέπει ιδιαιτέρως να εξαρθεί ο Μπολιβαρ
δεν εφοβήθηκε, δε «σκιάχτηκε» που λεν, ποτέ,
Ούτε στων μαχών την ώρα την πιο
φονικιά, ούτε στης
προδοσίας, της
αναπόφευκτης, τις πικρές μαυρίλες.
Λένε πως γνώριζε από πριν, με
μιαν ακρίβεια
αφάνταστη, τη
μέρα, την ώρα, το δευτερόλεφτο ακόμη:
τη στιγμή,
Της Μάχης της μεγάλης που
είτανε γι’ αυτόνα μόνο,
Κι όπου θε νάτανε αυτός ο ίδιος
στρατός κι εχθρός,
ηττημένος και
νικητής μαζί, ήρωας τροπαιούχος
κι εξιλαστήριο
θύμα.
(Και ως του Κύριλλου Λουκάρεως το
πνεύμα το υπέροχο
μέσα του
στέκονταν,
Πώς τις ξεγέλαγε, γαλήνιος, των
Ιησουιτώνε και του
ελεεινού
Φιλιππουπολίτη τις απαίσιες πλεχτάνες!)
Υπήρξεν
έτι το άριστον εκείνο, Ελληνικός—
ιδιότητα
δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν·
εις
τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν.