Χανιά,9.12.2012 Νο.15
Κρατώ τις μικρές μου μπότες στο χέρι.
Διαθλασμένες μορφές κυρίαρχες
στον λόφο των σπασμένων γυαλικών
Οι μυρωδιές του πεύκου και της θάλασσας
σκλάβες των εμπόρων ζωοποιού αιθέρα
αλυσσόδετες με τύφο κι' όλας
στην αμμουδιά των Αγίων Αποστόλων
Βλέπω την πελώρια σπάθα
μεσ΄το θηκάρι με τα ρουμπίνια
να αιωρείται χαρίεσσα
και το κλειδί της γνώσης να επιστρέφει
πασίχαρο με τον θρίαμβο στην διαπασών
Εσύ 'σουν που τότε τ' άφησες αφηρημένα να γλιστρήσει
στο αυτιστικό κενό ενός Δαρβίνειου test νοημοσύνης!
'Επινες gin and tonic τρεις η ώρα χάραμα
μην τολμώντας να με καλέσεις
παρά μόνο με το επίθετο
και τον λάθος πληθυντικό!
Σ' έκλεισα! Έφυγες!
Μεσ' την μαγεία της κοσμογονίας
κρατώ τις μικρές μου μπότες στο χέρι
σφουγγίζοντας με το άλλο τα ''λάμδα''
τα υπερχειλίζοντα απ' το στόμα μου
Προχωρώ!