Αθήνα,Υμηττός,Ιούνιος,1983 Νο.9
Tο Παρελθόν τόσο Μεγάλο...
Το Παρελθόν τόσο μεγάλο
Λαμπρό οικοδόμημα στο στερέωμα
Ξεναγός μου η ταχείας λεωφόρου και λάμψης
Χαίτη του Κομήτη
Στην Πόλη οθόνες εν παρατάξει
Μουντζούρες τελείες και παύλες
Στην ιστορική Πλατεία Συντάγματος
Συμπυκνωμένα σκεπτικά δόλια
Αισθήσεις λιπαρές
Στον Εθνικό Λογισμό της Ολικής Βούλησης
Ανόσια προσκυνήματα αλλοιώσεις
Αποτύπωμα ανώριμο βαρύ
Στον χωματόδρομο στήν άκρη
Γόπες στάχτες αποσκούπιδα
Το Παρελθόν τέλειο γλυπτό
Το κατεβάζουμε αρπαχτά
Στις δυό μας χούφτες
Το πίνουμε όπως νερό
Γρήγορα-γρήγορα
Το αποβάλλουμε στην αφόδευση
Στον ορίζοντα βαθειά της ψυχής μου
Το υπέροχο χορωδιακό
''Πρίγκιψ Ιγκόρ ''του Μποροντίν
Καθάρει εικόνες και γεγονότα
Ως την άλλη τους Διάσταση...
Ομως πόσο αντέχω ακόμα;
Η Μουσική όλο και απομακρύνεται...